Veee çatı katı...

Nihayet bir miktar da olsa çatı katına girişebildik..

Çekmece ve kutu yerleştirmesi zevki oldu çünkü uzun zamandır karşılaşmadığım şeylerde karşılaştım..

Ve çok yakında ççooookk çoookkk daha uzun süredir karşılaşmadıklarımla karşılaşacağım :)

Bu çatı katımızın el değmemiş hali..

El değmiş hali bu postta yok :) Çünkü hala el değmesi gereken yerler var.. Bir dahakine artık..

 Gelelim kutulardan çıkanlara.. :) Sanki başkasının çekmecelerini karıştırıyormuşum gibi hissettim.. Birsürü ve çeşit çeşit mektup kağıtlarım çıktı ortaya.. Eskiden çok mektup yazardım.. Şimdi anca arada bir kart atıyorum o kadar.. Kağıt kalemi daha çok ele almak lazım.. Çünkü esas hatıra onlar kalıyor..

 Bunlar eski mektupların bir kısmı.. Gerçekten eski olanlar :) ilkokul ve ortaokul yıllarından kalma..
İçlerinde sınıf arkadaşım ve 15 dk yürüme mesafesinde oturan kuzenim tarafından yazılan mektuplar da var..
Bir iki tanesi okudum da gülmekten yerlere yattım..

Bu boyalarıma da bayılırdım.. Bunların dışında da o kadar çok boya malzemem var ki..
Keçeli, mum, guaj, kumaş, sulu, kuru :)

 Bunu galiba Makedonya'dan almıştım :) Dudağa basıp konuşuyorsun, kaydediyor.. Kalbe basınca da kaydı çalıyor.. Jetgillerdeki kızın böyle bir günlüğü vardı, günlüğüyle konuşurdu bayılırdım.. O gelmişti bunu görünce aklıma..

Bu da ilkokuldan kalma.. Hala versiyonları satılıyor.. Bence bir çocuğa (ve hatta bir yetişkine) alınabilecek en güzel hediye.. Saatlerce çiziktirirdim. Ve zaten dayanamadım hemen çiziktirdim.. :)
.
.
Bakalım daha neler çıkacak :)