Çok özledim...

Geçen sene bugün kaybettik dedemi..

Hala daha inanamıyorum..

Hala daha aklıma geldiğinde burnumun direği sızlıyor.. İçim acıyor.. Gözlerim doluyor..

İnanamıyorum... Sanki öyle değilmiş gibi geliyor...

.

.

Benim dedem..

Ali Ekrem ERKAL...

Yazardı.. Sarraftı..

Biz küçükken katlayarak mendil bebek yapardı..

Bayramlarda bahşişi gıcır paralarla verirdi.. Ve o bayramlarda balonlar hiç eksik olmazdı.. Rengarenk balonlar verirdi bize..

Çok evhamlıydı.. Eve dönme saatini bir dakika aksatsan meraklanır, yollara düşerdi. Ildırı'ya gidiyorsak, gecenin karanlığında yollarda karşılardı bizi...

Ellerini arkasında kavuşturarak yürürdü.. Dede yürüyüşüydü o.. 

Nar ayıklardı bize saatlerce.. Teşvik ederdi ağaçlara tırmanalım, meyveleri dalından koparalım diye..

Ortaokulda öğlen onlara yemeğe gitmişsem, o da oradaysa, portakal suyu sıkardı..

Hep çok şıktı.. Jilet gibi giyinirdi.. Başında da her zaman şapkası olurdu.. Kışın takım elbisesinin üstüne uzun pardösü giyerdi.. Uzun boylu, çakı gibi ve çok yakışıklıydı..

Çiçekleri çok severdi.. Çok meraklıydı.. Bahçesi hep cıvıl cıvıl olurdu..

Anneannemle birbirlerini çok severlerdi.. 

Termometrelere çok düşkündü.. İçerisi, dışarısı, salon, odalar.. Kaç derece bilmek isterdi.. 

Çeşme'de salıncakta sallarken bizi, "tin tin tini mini hanım" şarkısını söylerdi.. Keşke Cem'e de söyleyebilseydi..
Arabada midemiz bulanmışsa "hep yeşildir elbiselerim" şarkısını söyletirdi.
Gençliğinde yaşadıklarını dinlemesi çok keyifliydi.. Saatlerce anlatsa dinlenirdi..
Esnaflıkta başına gelenler, askerken başına gelenler..

Hayvanları da çok severdi.. Ildırı'daki ev Ali Baba'nın çiftliği gibiydi.. Tavuklar, tavşanlar, ördekler, kazlar, kediler, köpekler, balıklar.. Baykuşları ve saksağanları da çok severdi.. Ne kadar zeki olduklarını anlatırdı..

Ildırı'daki zeytin ağacına ağaç ev yaptıracaktı bize.. Sonra yapmadı.. Köpeklere kulübe yaptırınca "köpekleri bizden daha çok seviyor" demiştim içten içe.. 

Hep ciddiydi.. Asker adamdı çünkü.. Kore gazisiydi.. Ama hiç beklemediğin bir anda öyle bir espri patlatırdı ki! Güldürürdü...

Telefonda "dede" dediğimde "gülüm" derdi.. 

Salonda onun koltuğu belliydi.. Hep oraya otururdu.. Elinde kocaman kehribar tespihiyle oynardı..

Böyle yazmıştı hatıra defterime..
Torununun torununu geçtim de, keşke torununun çocuğunu görebilseydin..
Onun da hatıra defterine yazabilseydin..
Keşke..

Çok özledim.. Dedecim..