Kukla aşkı...

Cemik'in doğdu doğalı kuklalara karşı bir zaafı var :)

İlk arkadaşını hatırlamak için buraya tıklayabilirsiniz..

Biraz annesine çekmiş olabilir.. Ben de oldum olası kuklaları çok severim..

Bu parmak kuklaları daha Cemik yokken, 4-5 sene önce almıştım..

Hatta üniversitede bir ödevde sunum hazırlarken kullanmıştım..

Şimdi artık Cemik sahiplendi onları..

Parmağına takıp

O minik parmak havada odasında çığlık çığlığa koşuyor :)

Sonra getirip benim parmağıma takıyor..

Karşısına geçip oynatmamı bekliyor.. 

Hem kukla olduklarını biliyor..

Hem de ben konuştururken kuklaya kitlenip sesin benden geldiğini unutuyor..

Saatlerce bu şekilde oyalanabiliyor.. 

Yaşasın kuklalar :)