5 Şubat 2013 Salı

Adım Adım Paris VOL 14 - Paris'te Tiyatro - La Vie Parisienne


Paris'e gidip de tiyatroya gitmemek olmazdı..
Ha elimizden tutup da Nicolas bizi tiyatroya götürmeseydi gitmezdik herhalde ama iyi ki de gitmişiz..

Biletleri çok önceden almış bizim için.. Nicolas, Ayla ve Kocci'yle Ben olmak üzere 4 kişi gittik..
Oyunun adı "La Vie Parisienne". 
Bir kişilik koltuk ücreti 31,80 €. Nicolas'ya tekrar teşekkür ederiz..
Tiyatro küçük bir tiyatroydu..

İşte bu kadarcık :)
Yanımda oturan Madame bir miktar rahatsız bir insandı.. Oyun boyunca tacizine maruz kaldım :)
Elbette fotoğraf çekmek yasaktı.. 

Ama ben turisttim sonuçta, bu yasağı anlamamış olabilirim di mi? :))
Oyunun sonuna doğru bir poz çektim hatıra olsun diye..
Oyun bir müzikaldi..
Ama ben hayatımda böyle bir müzikal izlemedim.. Oyuncuların her parmağında ayrı bir marifet vardı..
Normal olarak oyunculukları on numaraydı.. Buna ek olarak muhteşem sesleri vardı.. Hadi bu da normal diyelim.. Ama oyundaki bütün müzikleri de kendileri yaptılar.. İşte bu eşine zor rastlanır bir durum.. Ben Türkiye'de böyle bir şey hiç duymadım.. Üstelik de çaldıkları enstrumanlar öyle basit şeyler de değildi.. Çello, trompet, piyano, arp, gitar, keman.. Ve hatırlayamadıklarım.. 
Üstelik her biri sadece bir tane değil, bir kaçar tanesini çalabiliyordu.. 
.
Oyunun dili de oldukça basitti.. Elbette kaçırdıklarımız vardır ama esprilerin çoğunu anladık ve oyunu hep bir tebessümle izledik..

Gelelim kültür farklılıklarına.. 
Oyun 2 saatlik bir oyundu.. 1. saatin sonunda "ülen ara ne zaman verecekler?" beklentisi basmaya başladı.. 6 aylık hamiş olarak bir yürüme ihtiyacı doğmuştu bana.. Ama yooohhh!!! Fransa'da ne tiyatroda ne de sinemada antrakt yok.. İhtiyaçlarınızı ona göre ayarlayın yani :)

Başka bir kültür farkı da alkış konusu.. 
Valla bana oyun biter bitmez ayağa fırlayıp ayakta alkışlama isteği geldi ama yok anacım, bu Fransızlar sanatçıya değer veriyorlar ama pek şımartmıyorlar.. :) Kimse ayağa kalkmayınca ben de dizginledim kendimi.. Oturduğum yerden alkışladım..
.
İşte böyle.. Zaman ayırabilirim, az buçuk da Fransızca anlarım diyorsanız bir kere de tiyatroya gidin derim ;)



2 yorum:

  1. Kızımın yaşamasını istediğim şehir paris.. Hiç gitmedim ama kalbim orada atıyo sanki :)) noolüosa :P

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Emennn!!! Hiç bi numarası yok :) Gitme de hayallerinde yaşamaya devam etsin :P

      Sil

Çok güzel yorum yazıyorsunuz.. Ne de güzel yazıyorsunuz.. Azcık daha yazsanıza..