Doyuyorum..

Elim ayağım titriyor iki gündür..
Tansiyonum düşüyor.
Midem bulanıyor..
İyi hissetmiyorum..
.
"Kendine bakmıyorsun, kilo vermişsin" diyorlar..
Vermedim aslında pek..
Almadım da..
Yiyorum..
Hem de normalde yemediğim kadar yiyorum..
Galiba..
.
Uzun zamandır sağlıklı beslenmeye dikkat ediyorum..
Tatlıdan, unlulardan, abur cuburdan uzak duruyorum..
Alıştım da.. Canım çekmiyor..
Ama sabahları kendime kahvaltı hazırlamak zor geldiği için puaça börek yemeye başladım şu ara..
Kendim için bir şey yapmaya üşenir oldum..
Üşenmek de değil de.. İstemez oldum..
Eskiden damağımı şaplata şaplata yediklerimi şimdi resmen çiğnemeden, yutarcasına yiyordum.
Tat alamıyorum...
Doyuyorum..
Doymak için yiyorum.
.
Kilo vermek için çırpındığım zamanlarda arada kaçamak yapmak için can atardım..
Mesela hamburger, patates kızartması.. Pizza.. Cips..
Yerdim bayıla bayıla, ertesi gün de tartıdan el sallardı bana yediklerim..

Bir gün, kaçamak yaparak yediğim hamburger ve patates kızartmasından hiç lezzet alamadım.. "Tadını bozmuşlar, bir daha yemem, diyeti bozduğuma değmedi" diye düşünmüştüm..
Ertesi sabah tartıya çıktığımda ne göreyim? Bir gram bile almamışım..
O gün çözmüştüm kendimi..
Tat alarak, keyifle yemediğim bir yemek bana yaramıyordu (!).
Defalarca daha böyle oldu..
.
Şimdi yiyorum yiyorum, hem de muhtemelen çok lezzetli şeyler yiyorum ama tat alamıyorum.
"Ağzımın tadı yok" ne demekmiş yeni anladım ben..
Yiyorum ama yaramıyor galiba..

"Daha da kilo vermişsin" diyorlar.. "Kendine bak biraz!"
Ben yiyorum, aslında kendime de bakıyorum ama galiba daha tam kendimde değilim..
.
Biraz daha zaman...