Bazen kendime bir saniye veriyorum..
Kapatıyorum gözlerimi..
Kapalı gözlerimden iki damla yaş süzülüyor.. Burnumun direği sızlıyor yine.. Kalbimde ve başımın sağ arka kısmına doğru bir yanma hissi.. Bir kavrulma hissi..
Sonra açıyorum gözlerimi, ama bir şey göremiyorum.. Br şey göremediğimi çok sonra fark ediyorum.. Çünkü o sırada yüreğim kapalı.. Kapkara.. Bulutlu..
Kulağımda kızımın sesi.. Artık adını bile söylerken içimden, dudaklarım titriyor.. Özlem var.. Zaten galiba en çok özlem var.. Acı daha az.. Özlem daha çok.. Alışmışlık da var, kabullenmişlik de ama haksızlığa uğramışlık hissi insanın canını yakıyor..
Hiç kendimi suçlamadım ama insanın bir yanı hep soruyor.. Bunu yaşamayı hak edecek ne yaptım? Hiç.. Peki bir anne, bir baba evladının acısını yaşayacak kadar ne yapabilir? Benim kötü yanım bunu hayal bile edemez.. Derler ya "düşmanımın bile başına gelsin istemem" tam da öyle..
.
Bazen bir dakika veriyorum kendine.. Kapatıyorum gözlerimi..
Ece yanımda.. Cem yanımda.. Deniz yanımda.. Ne mutlu bana..
Hiç hayalim olmuş olmasa da üç çocuklu bir anne..
Sonra açıyorum gözlerimi.. Bir tarafım eksik.. Oğullarım yanımda, kızım eksik..
Sırtımı dayayacağım dağlarım varmış ama yağmur yağsa altına sığınabileceğim bir saçak altı yokmuş gibi bir his.
.
Hayat ne acayip diyorum.. Üç doğum yaptım, iki evladım var..
Aslında üç var.. Üçü de var..
Neydi o şarkı..
Orada bir köy var uzakta, gitmesek de, görmesek de o köy bizim köyümüzdür..
Ben de göremiyorum kızımı ama bu kızımın varlığını yok saymaz ki..
Bir yerlerde kızım var.. Ben onu göremesem de, sarılamasam da, koklayamasam da o hep benim kızım olarak kalacak...
Ve evet, soran olduğunda yine ben göğsümü gere gere benim üç evladım var diyeceğim..
Ben tam üç doğum yaptım ve benim birbirinden güzel üç evladım var..
Bir Cem'im, bir Deniz'im, bir de Deniz'in ablası Ece'm var diyeceğim..
İkisi yanımda, biri hep içimde..
Oğullarım arkamı yaslanacağım dağlar, kızım da en yağmurlu günde bile sığınacağım saçak altım..
Beni yağmurdan koruyacak, ama saçaktan süzülen yağmurun tadını çıkartmamı sağlayacak..
.
Şimdi bir daha kapatıyorum gözlerimi..
İki damla göz yaşı daha dökülüyor gözlerimden..
Açıyorum.. Yağmur geçmiş, güneş açmış..
Görüyorum..
Havayı kokluyorum.. Kızım gibi..
Bugün yine güneşimi açtırdığı için tüm ruhumla sarılıyorum..
.
Özlüyorum...
