Bazen kendime bir saniye veriyorum..
Kapatıyorum gözlerimi..
Kapalı gözlerimden iki damla yaş süzülüyor.. Burnumun direği sızlıyor yine.. Kalbimde ve başımın sağ arka kısmına doğru bir yanma hissi.. Bir kavrulma hissi..
Sonra açıyorum gözlerimi, ama bir şey göremiyorum.. Br şey göremediğimi çok sonra fark ediyorum.. Çünkü o sırada yüreğim kapalı.. Kapkara.. Bulutlu..
Kulağımda kızımın sesi.. Artık adını bile söylerken içimden, dudaklarım titriyor.. Özlem var.. Zaten galiba en çok özlem var.. Acı daha az.. Özlem daha çok.. Alışmışlık da var, kabullenmişlik de ama haksızlığa uğramışlık hissi insanın canını yakıyor..
Hiç kendimi suçlamadım ama insanın bir yanı hep soruyor.. Bunu yaşamayı hak edecek ne yaptım? Hiç.. Peki bir anne, bir baba evladının acısını yaşayacak kadar ne yapabilir? Benim kötü yanım bunu hayal bile edemez.. Derler ya "düşmanımın bile başına gelsin istemem" tam da öyle..
.
Bazen bir dakika veriyorum kendine.. Kapatıyorum gözlerimi..
Ece yanımda.. Cem yanımda.. Deniz yanımda.. Ne mutlu bana..
Hiç hayalim olmuş olmasa da üç çocuklu bir anne..
Sonra açıyorum gözlerimi.. Bir tarafım eksik.. Oğullarım yanımda, kızım eksik..
Sırtımı dayayacağım dağlarım varmış ama yağmur yağsa altına sığınabileceğim bir saçak altı yokmuş gibi bir his.
.
Hayat ne acayip diyorum.. Üç doğum yaptım, iki evladım var..
Aslında üç var.. Üçü de var..
Neydi o şarkı..
Orada bir köy var uzakta, gitmesek de, görmesek de o köy bizim köyümüzdür..
Ben de göremiyorum kızımı ama bu kızımın varlığını yok saymaz ki..
Bir yerlerde kızım var.. Ben onu göremesem de, sarılamasam da, koklayamasam da o hep benim kızım olarak kalacak...
Ve evet, soran olduğunda yine ben göğsümü gere gere benim üç evladım var diyeceğim..
Ben tam üç doğum yaptım ve benim birbirinden güzel üç evladım var..
Bir Cem'im, bir Deniz'im, bir de Deniz'in ablası Ece'm var diyeceğim..
İkisi yanımda, biri hep içimde..
Oğullarım arkamı yaslanacağım dağlar, kızım da en yağmurlu günde bile sığınacağım saçak altım..
Beni yağmurdan koruyacak, ama saçaktan süzülen yağmurun tadını çıkartmamı sağlayacak..
.
Şimdi bir daha kapatıyorum gözlerimi..
İki damla göz yaşı daha dökülüyor gözlerimden..
Açıyorum.. Yağmur geçmiş, güneş açmış..
Görüyorum..
Havayı kokluyorum.. Kızım gibi..
Bugün yine güneşimi açtırdığı için tüm ruhumla sarılıyorum..
.
Özlüyorum...
Uzuuun zamandır bir ses bekliyordum sizden. Sık sık sayfayı kontrol ediyordum var mı bir ses, bir nefes diye. Sanki yıllardır tanışıyormuşuz da son zamanlarda sizden haber alamıyor olmak canımı sıkıyormuş gibi.
YanıtlaSilOrtak acımız yüzünden buldum sizin sayfanızı, oğlumu kaybettikten sonraki arayışlarımda çıktı karşıma burası. Çok ağladım sizin için, Ece konusunda tabiki. Bazı cümlelerinizi sanki ben yazmışım gibi hissettim zaman zaman. "Evet, tam da bu işte" dedim çoğu kez.
Umarım daha iyisinizdir, umarım Cem ve Deniz sarıyordur biraz da olsa yaranızı.
ahh Elif...
YanıtlaSilgüzel Elif...
zaman çare, zaman ilaç deniyor .. özlem bitmiyor :( sana sımsıkı sarılmak istiyorum. Bir gün özleminde acıtmamasını diliyorum
YanıtlaSilSeni cok çok çok seviyorum Elif abla. Gerçekten çok seviyorum..
YanıtlaSilDert ortağım gibi görüyorum.
Canim elifim guzel annem...yazını bi sokukta okuyuverdim içindeki fırtalara özlemlere care olamam ne desem ne söylesem boş biliyorum.sınavın cok zor Helekı bi anne için...senı denızı cemi ve eceyı hiç tanımasamda görmesemde cok seviyorumm.herzaman dualarimdasiniz bunu bil istedim guzel yurekli elifim
YanıtlaSilÖzlemleri dindirecek güzel rüyalar diliyorum kızınla, el ele, koyun koyuna, sabahlara kadar bitmeyen, su gibi net, berrak rüyalar...
YanıtlaSilMutlu olmak mı? istiyorsun küçük kız
YanıtlaSilKendine minicik bir dünya kur ve
Kapat gözlerini
Hadi kapat!
Yaşam ile arana bir perde çek
Aman dikkat et aralık kalmasın
Perdenin ardında olanları görme
Şu koskaca dünyadaki yitirilmiş hayatları
Sabun köpüğü sevgileri,aşkları
Nankörlüğün beslediği mutsuzlukları
Görme
Duyma sakın....
MELEKLER ÜLKESİNDE BİZE GÜZELLİKLER DİLE.
şimdi bende kapatıyorum gözlerimi ve iki damla yaş süzülüyor..
YanıtlaSilsessizce özlemine,acına herşeyine ortak olmaya çalışıyorum, senin haberin olmasada..
Yazar olmalıymışsınız, her bir yazı o kadar akıcı ve hisler o kadar güzel ifade edilmişki. kalbimde hissettim acınızı. Başınız sağolsun , allah diğer evlatlarınıza uzun ömürler nasip etsin
YanıtlaSilÖzlemlerin en agiri, en büyügü, en acisi, en anlamlisi... Söyleyecek söz Yok. Sabir dilemek elden gelen tek sey....
YanıtlaSilbugün radyo günü radyo günün kutlu olsun! bende radyo amatörü olmak istiyorum blogunu takip ediyorum yeni keşfettim :)
YanıtlaSilOf elif, of elif, of elif,ben de çok sordum dedim ki,allahım ben bu kadar kötü bir kulunmuydum,temizlik yaparken bile bir orumcegi bir karincayi incitmeden alıp dışarıya salan ben bu acıya revamiydim.ömrümün kalanını kavrularak geçirmeyi hak edecek ne yapmıştım.neden bizim de diğer bi çok insan gibi hikayemiz mutlu sonla bitmedi.neden neden neden...cevabı olmayan yuzlerce soru.evet bende gözlerimi kapatıyorum hayal ediyorum oda yanimizdaymis gibi yüzümde koca bir gülümseme ama gözümü bi açıyorum yok diyorum ki allahım nasıl biter bu ömür,teselliler buluyorum kendime ve şükrediyorum yanımda ki diğer iki kuzunun varlığına...
YanıtlaSilRabbim sabİrlar versin..
YanıtlaSilKaleminiz cook kuvvetli..Keske hep yazsaniz,biz de okusak..konunun bi onemi yok;okumak gercekten guzel.
Allah kimseye evlat acısı çektirmesin :(( Allah yardımcınız olsun! Başka diyecek söz bulamıyorum ki!
YanıtlaSilYazdim sildim yazdim sildim olmadi tarif edemedim... ama diyebilecegim tek sey zaman kadar iyi bir ilac yok. Kabul etmeyi, sindirmeyi ogreniyorsun...
YanıtlaSil