Bugün 40. gün..
.
İnsan böyle bir acıdan sonra öyle bir değişiyor ki..
Günlük hayattaki acılar insana acı olarak gelmemeye başlıyor..
Ya da birçok şeyi dert etmemeye başlıyor insan..
Boş vermeye başlıyor..
Boş vermek..
Öğrenmeye başlıyor insan..
Boş vermeyi öğrenmeye başarıyor..
Ben başarmaya başladım..
Daha önce kafama çok takacağım sıkıntıları saniyesinde çözebiliyorum artık..
Anında bir çözüm bulabiliyorum..
Dert etmiyorum.. Kendimi üzmüyorum.
En kötü, boş veriyorum..
.
Boş vermeyi öğrendim..
Peki bu acıyı neden boş veremiyorum?
Bazen diyorum ki kendime "Elif, olan oldu, boş ver.. Önüne bakmaya çalış.. Unut. Boş ver.."
Olmaz ki..
İnsan dolu dolu yaşanmış bir buçuk seneyi yaşamamış gibi yapamaz..
Neye çabaladığımı bilmiyorum..
Nasıl yapacağımı bilemiyorum..
Evet daha iyiyiz...
Daha az ağlıyoruz..
Bazı anlardan daha fazla keyif almaya bile başladık..
Bazı şeyler için umutlanmaya, heyecanlanmaya bile başladık..
Çimlerimiz ufak ufak büyümeye başladı.. Bahçemiz daha güzel olacak mesela.. Bir an mutluluk doluyor içime..
Sonra çocuklar rahat rahat koştursunlar, Ece'nin 2. yaş gününde bahçeye daha rahat yayılalım diye bahçeye çim yapma kararını aldığımızı hatırlıyorum.. Bir buruluyor içim.. Sonra diyorum ki "Cem koşup oynayacak ya! Arkadaşları gelecek, oynayacaklar.." Tekrar hevesleniyorum..
.
Cem'in ilk doğumgününde Ecey ördeğim benim karnımdaydı.. Annemler nasıl olsa kardeş geliyor diye tahterevalli almışlardı..
Daha ancak yeni yeni binmeye başlamışlardı karşılıklı..
Cemik kardeşine yardım ediyordu binebilmesi için.. Oturacağı tarafa gidip bastırıyordu, "ayağını buraya koy Ece" diye öğretiyordu.. Hem de sabırla.. Yanlarında oturmama rağmen benden yardım istemeden.. Ece'ye inancından.. Yapabileceğini bildiği için.. Uğraşmalara değeceği için..
Abisi sayesinde Ece ilk defa tahterevalliye oturmaya başardığındaki mutlulukları.. Cem'in "hah, bravo Ece!" diye sevinişi.. Kahkahalar ata ata oynamaları..
Hepsi gözümün önünde.. Hepsi kulaklarımda..
O tahterevalli de bi garip kaldı sanki..
Oyun evleri...
Kum havuzları..
.
.
Hayat planları yaparken hep 4 kişilik yapıyordum..
Hayallerimi 4 kişilik kuruyordum..
Cemik'e bir şey alırken, "ileride Ece de kullanabilsin" diye alıyordum..
Ya da Cemik'e bir şey alırken pembesi var mıdır diye bakıyordum hep..
Birini kızıma birini oğluma alıyorum diye düşünürdüm..
Şemsiyeleri mesela..
Şimdilerde hava yağmurlu İzmir'de..
Cemik kullanıyor şemsiyesini..
Ecey ördeğiminkini kaldırdım dolaba..
Bana kalsa ben kullanırdım ama Can'a ve Cem'e iyi gelmiyor..
Kaldırdım ben de o yüzden..
Dolapta artık..
Ece'nin kullanamadığı şemsiyesi..
.
.
Boş vermeye çalışıyorum..
Sanki istiyormuşum gibi..
Ama boş vermeye niyetim bile yok içten içe..
Zaten neden boş vereyim ki?
Yaşananla yaşamaya alışmaya ihtiyacım var..
Ece'yi düşününce gülümsemeye..
Duruma alışmaya değil de galiba kanıksamaya..
Ne zaman ki Ece aklıma geldiğinde acı değil, geçmiş güzel günlerin huzurunu hissedeceğim, o zaman bu sınavı geçmiş sayacağım kendimi..
Şimdilerde ter döküyorum.. Kalemin arkasını kemiriyorum..
Bir gözüm sürekli saatte..
Sınav bitimine ne kadar kaldı?
Kaç soruyu doğru cevaplayabildim acaba?
Bu sınav kaç soruluk?
40 mı?
Biter mi bu 40 soru?
Bitmez galiba..
Sınav süresi biter, o 40. soru boş kalır..
Yanlış cevap vermektense bırakacağım boş kalsın..
Boş vereceğim o soruyu..
Sınav süresi bitince bulamamışsam cevabını, O'na soracağım..
Sonrası zaten sonsuza kadar mutluluk..
Dayan iyi yürekli anne...! Meleğin hep senin yanında.😞😢👼
YanıtlaSilyeni tanıştım blogunla, yutar gibi okudum tüm yazdıklarını , adın bile kalmadı aklımda, yanında olmak sana sarılmak istedim, ne kadar güclüsün bence kendin bile bilmiyorsun su anda, sadece yazmak sitedim , yanında bir ses olsun istedim, icimi acıttın benim , bakışınla ,duruşunla, yüreğindeki gücle. cok coook mutlu ol emi? eceyi unutmadan hep icinde hissederek ama mutlulukla anarak,
YanıtlaSilHergun okuyorum blogunu dimdik durusunu esine ve ogluna olan saygini inancini ne kadar guclusun elif ne cok isterdim senin gibi dimdik durabilmeyi Allahim sana daha cok sabir ve guc versin
YanıtlaSilHergün ama hergün bakıyorum blogunuza..Hergün dua ediyorum Allah size sabır versin diye..
YanıtlaSilBenim gibi yüzlerce anne var sizin için Ecey ördeği için dua eden
Çok iyi bakın kendinize Cemik için
İçim parçalanıyor..Ne desem bilemiyorum Allahım sizlere sabır versin.
YanıtlaSilCanım benim, ben inançlı olmanın önemini senden öğrendim, insanı nasıl ayakta tuttuğunu. ..galiba sırf bunun için bile inanmaya değer diye düşünürdün bana. Benim de 25 aylık bır kızım var, IG da edenin ne zaman fotoğrafını görse opuyor, "ECE kadis" diyor tanıyor onu.acin acim, kızın kizimdir elifim:(
YanıtlaSilAhh canım benimm, büyüyen özlem, hasret...belki bitmeyecek hatta gün geçtikçe fazlalaşacak ama zamanla bununla yaşamayı öğreniyor insan... Seninde dediğin gibi, bir gün yüzünde acı değilde, tatlı bir gülümseme olacak ve Ece'li günleri mutlulukla hatırlayacaksın...
YanıtlaSilBugün 40 gün olmuş... Acılı 40 gün... Bu sefer ateş sadece düştüğü yeri yakmadı Elifcim, binlerce kişiyi yaktı....Ece bizimde yüreğimize girdi, içimize işledi...
Allahım sana güç versin... O güzel ailen, bir daha hiç acı görmesin inşallah canım kardeşim...
Kaç gündür bakıyorum senı merak etım sana cok şey yazmak ısıtıyorum ama yazmamıyorum Rabim sabır versın duvalarım sizinle
YanıtlaSilne desem boş sadece öyle iyi ifade ediyorsun ki hislerini.acını da dibine kadar yaşa Elif,arada dibe batmadıkça suyun üstüne çıkamıyor insan
YanıtlaSilİnstagramdaki fotoğraf; sen annenin kucağında oturuyorsun. Orada ne kadar da Eceye benziyorsun. Aynı senmiş minik Ecey. Sadece tek bir fark varmış. O da Eceyimin dudakları daha çok ördeğe benziyor. Benziyordu. Minik Ördeğim, ördek dudaklım benim. Meleğim.
YanıtlaSil...
Elifim ne güzel yazmışsın, dile getirmişsin duygularını. Sana daha önce yazmıştım. Seni artık hayatta başka hiç bir şey üzemez diye. Çünkü Eceyini kaybedişin acıların en büyüğü. Bundan daha büyüğü yok diye...
Ne var ki Yüce Rabbim bu acıya sabrını, dayanma kuvvetini veriyor. İlk günkü acın şimdi olsa yaşayabilir misin? Yaşayabilir miydi bunca evladını kaybeden anne, babalar?
Yüce Rabbim bu süreyi kolay atlatman için sana ve ailene yardımcı olsun inşallah. Bunun için çok dua ediyorum. Dayanmak hiç kolay değil biliyorum. Ama ne yazık ki ne senin, ne ailenin, ne de bizim elimizden hiç bir şey gelmiyor.
Geriye tek kalan onunla ilgili güzel hatıralar, yaşanmışlıklar, fotoğraflar, sana onu hatırlatıcak bir sürü şey...
Ayrıca boş vermen için de daha çok erken. Nasıl boş vericeksin ki. Nasıl? Sadece zamana ihtiyacın var. Zamanla acıların hafifleyecek, bu günler geride kalacak. Sen bu sürenin geçmesini bekle. İyi ki yalnız değilsin. Cemik, eşin, annen, baban ve kardeşin yanında. Daha bir çok sevenin yanında, bizler senin yanındayız. Yalnız değilsin Elifim.
Dünyalar güzeli,
Prenses, melek,
Ecey ördeği,
İyiki senin, kızınmış,
Senin yavrunmuş,
İyi ki sen doğurmuşsunsun,
İyiki annesi Elifmiş,
Gurur duymalısın onunla,
Ecey sadece senin değil,
Hepimizin kalbinde,
Sen de, bizde onu hep hatırlayacağız,
Onu, Ecey ördeğimizi,
Asla unutmayacağız.
bundan sonra yaşayacağınız hiç bitmeyecek hep artacak bir özlem kimse tarafından yeri doldurulamayacak..
YanıtlaSilher anda aklınızda hep ecey olacak, gülerken, ağlarken, eğlenirken, üzülürken, gece yatarken, sabah uyanınca, bir şarkı çaldığında, minik bir kız elbisesi gördüğünüzde, cemiğin her anında hep ecey de olucak aklınızda..
ama bırakın olsun hiç çıkmasın, unutmaya çalışmayın, geçmesini beklemeyin, doyasıya sevinin ama üzülmek istiyorsanızda üzülün..
herşey biz insanlar için ne yazık ki..
Uzun zamandır sizi takip ediyorum, ne zaman yazmak istesem boğazıma bir şeyler düğümleniyor. Güzel meleğin fotoğraflarına bakarken hıçkırıklara boğularak eşime sarılıp ağlıyorum bir anne olarak yaşadığınız acıyı tahmin edebiliyorum bile diyemiyorum utanıyorum çünkü.Allah size sabır versin,Cemiğimize de uzun ve hayırlı bir ömür..
YanıtlaSil40 güne 40 mum. 39u söndü. 1i hep kalacak... Belki de kalmalı ki... Çünkü bu kadar güzel, melek, şahane bir evlada nasip olduğundan güzel günleri hatırlaman ve de hatırlarken tebessüm etmen için yanacak o mum. Sana ıstırap olsun diye değil asla! Harika bir dörtlüsünüz siz. Bazı şeylerin illa ki görünür de olması gerekmez. Bir anne bebeğini her zaman yüreğinde büyütür, bunu sen harika yapıyorsun.
YanıtlaSilElif abla mı desem bilmiyorum. 13 yaşımdayım. Blogunu geçen yazdan beri takip ediyorum. Hesabı da sırf sana bu satırları yazabilmek için açtım. Belki seni tanıyalı çok fazla bir zaman olmadı ama o kadar benimsedim ki seni, Eceyi, Cemiki. Sanki ailemden biri gibi gördüm hep. Şimde de öyle. Biliyorum, belki Ece'nin büyüdüğünü göremeyeceksin ama senin dünyalar tatlısı akıllı mı akıllı bir Cem'in var. Allah'ın izniyle onun büyüdüğünü göreceksin. Zaman su gibi akıp gidecek, fark etmeyeceksin. Bir bakmışsın Cem ilkokula başlamış, liseye geçmiş, hop birden bire üniversite öğrencisi oluvermiş. Hiçbir şeyin içindeki yangını söndüremediğini biliyorum ama. İçimde kalsın istemedim. Böyle düşündüğümü bil istedim. Sen hiç üzülme melek yüzlü insan. Cemik ve Ecey her zaman yanında.
YanıtlaSilSenin gibi meleklerle Elif Ablan daha güçlenecek. Aferin sana. Ağlattın beni. Kuzum benim
SilKeşke bir nebze de acısını hafifletebilsem, keşke elimden daha çok şey gelse.
SilElif... kelimeler ne kadar kifayetsiz, yalan dunya oldugunu boyle anlarda anliyor insan, ve okurken bizde olabilirdik diyoruz hepimiz icimizden, ve hayata bakisimiz en azindan kisa sureli de olsa ona gore perspektif kazaniyor... Acilar insani nasil da olgunlastiriyor, ve alt ust ediyor butun yapilmis planlari.
YanıtlaSilBen de gunlerdir seni sessizce okuyorum, hislerini en derinden yuregimde hissediyorum. Bu acinin ne buyuk oldugunu sadece dusunerek hissediyorum, yasamadan onun agirliginin sadece bir kismini bilebilirim. Huzun paylasilmiyor, kaybettigim sevdiklerimden biliyorum. Senin acini bir sekilde sizleri tanimadan paylasan, yureginde hisseden bircok kisi var. En buyuk acilardan birisini yasadiniz, ama hayat bundan baska acilar vermesin yuvanizda, senin gucun gercekten takdire sayan.Allah sabirlar ve huzur versin hepinize...
Ben seni hep uzaktan takip ettim bu süreçte... Böyle zamanlarda doğru kelimeleri bulamayanlardanım. Tek söyleyeceğim sen çok güçlü bir insansın. Bundan sonra her şey Cem ve eşin için. Minik meleğin de hep yanınızda aslında.
YanıtlaSil17 aylık oğlum var seni anlıyorum diyemem çünkü benim oğlum var sadece şunu söyleyebilirim kıyısından döndük, 28 günlükken ben yavrumu beslerken sütümü yutamadı ve boğazında kaldı saniyeler içinde mosmor kesildi hastaneye gittiğimizde benim hiç umudum yokken şükürler olsun ki doktor son anda yetiştirmişsiniz dedi ve bebeğim bana geri döndü o gündür her gece dua ediyorum Allah'a, bugün oğlumu elimden almadığı için şükrediyorum, yarın elimden almasın diye yalvarıyorum...Bu bir sınav vakit ne zaman bitecek bilinmez Cem'ik yüzünü hep güldürsün Ece'y bir melek başka tarifi yok.
YanıtlaSilNiye mi yazdım bunları çünkü harika bir insansın...
Uzaktan izledim durdum seni ne diebilirdimki nasıl teselli edebilirdim seni ama hep dua ettim sana cana eceye
YanıtlaSilCem'e artık yazınızı okumadığım an yok acınıza ortak olmadığım gün de yok Alya masalı kızınız beni de kardeşiniz bilin bundan sonra
YanıtlaSilHer gün bakıyorum bloguna, tüm yazdıklarını tekrar tekrar okuyorum, bana çok şey ogretiyorsun, sabrina hayranım, aslinda yazacak çok şeyim var ama toparlayamiyorum, daha sonra da yazıcam, bu sabrinin karşılığını mutlaka alacaksın,
YanıtlaSilAci insani olgunlastirir dedikleri bu demek ki. Yazdiklarini bir cirpida hic dusunmeden yazdigin ne kadar belli. Umursamadan. Kim okuyacak ne dusunecek ne hissedecek diye dusunmeden. Sabki eceyle konusur gibi. O da eminim duyacak. Dunyadan göçenler dunyadaki sevdiklerinden haber alirmis biliyor musun. Melekler soylermis. Ece sizden hep haber alacak annesi. Annen cok guclu diyecekler belki. Cem okula basladi. Annen sana bugun dua etti seni cok ozlemis...Hatta gunahsiz olanlari Allah isterse bu dunyaya gonderirmis ozlem gidersin diye. Ama hemen geri gitmek isterlermis uzulurlermis bizim icin keske òlumu bu kadar kotu bilmeseler diye. Ece belki kelebek belki ordek belki bir ruzgar olup geliyordur. Seni uyurken opup gidiyordur. Sen mutluyken o da mutlu olacak unutma.
YanıtlaSilÖyle zor ki... ama böylesine güçlü böyle mücadeleci olmanıza çok seviniyorum. Bizde yeğenimi kaybettik ocak ayında. Abimin kizi cemrem doğum günümüzde, evet abim ve benim doğum günüm olan 13 Ocak'ta gitti. Çok zordu hala da öyle... şimdi hep gülümseyerek anıyorum kuzumu. Çok özlüyorum özlüyoruz. 6 yaşına girecekti... kaç keredir yazmaya çalışıyorum. Kopuyorum dağiliyorum yazarken. Daha önce takip etmiyordum sizi ecey i okudum bir yerde hatırlamıyorum nerede okuduğumu. O gün bugün her gün bakıyorum insallah birseyler yazmistir diye umarak. Çok taktir ediyorum sizi. Allah sabrinizi arttırsin, Cemik e uzun sağlıklı çok güzel bir ömür versin. Allah Çocuklarımıza tüm dünyadaki cocuklara sağlık versin hep güzelliklere karsilastirsin. Sizde Bu güzel yureginizle çok güzel saglikli günler görürsünüz inşallah.
YanıtlaSilAğlattınız beni. Her kayıp bir ölümdür aslında. Gidenler, hayatımızdan giderken, ölümün soğuk yüzüyle karşılaşmadan da yarı ölmüş sayılırlar. Benim de hayatımda çok değer verdiğim biri hayatımdan çıktı. Sevdiğim insanı yitirdim ben de. Ölmedi, benim için öldü. O da ölmektir efendim. Daha önce de ölmüştü, diriltme çabalarım olmuştu hep; bu kez öldüğü gibi kalsın istiyorum. Onu diriltirken kendimi öldürdüğümü fark ettim. Sizin acınızın yanında hafif kalır ama; yitirilen her insan, yitirilmiş masumiyetimiz gibidir. Her gidenden bir şeyler öğreniriz. Dilerim eşiniz ve çocuğunuzla birlikte gidenin boşluğunu doldurmanız imkânsız olsa da, hayata gülümsersiniz. Sevgiler...
YanıtlaSilSen ne buyuk yureklisin kendi acinin yaninda bide insanlari telkin edisin var ya beni bitirdin korkunun ecele faydasi yok senin deyiminlede olan du ecey ordegimiz melek oldu ordekti.melek oldu annesi uzulme lutfen hiiicc gozyasi dokme kizinida unutma onunla yasadigim bir bucuk seneyi animsayabildigin kadar animsa gul yuzundr gulucuk belirsin ece seni goruyo duyuyo hissesiyo sen uzulmeki oda rahat olsun gittigi cennetinde
YanıtlaSilElif... 40 gün değil 40 yıl geçse de Ece hep aklında, yüreğinde olacak. Allah ölümün de hayırlısını versin, derdi annem. O zamanlar anlamazdım. Şimdi savaşları, insan eliyle olan zalimce katliamları gördükçe, haklıymış, diyorum. Bu geçici rüya aleminden tertemiz ve uykusunda gitti Ece kız. Gerçek aleme böyle tertemiz gitmek az kişiye nasip olur. Acın büyük ve tarifsiz ama Ece nin açısından bakarsan belki hafifler. Kimsenin onu üzemeyeceği bir yerde. Tertemiz ve huzurla bekliyor büyük günü. Vereceği bir hesabı yok, bizler gb. Sonsuz huzur ve mutluluğa kavuştu. Buna inancını hatırla, Ece bedenen yok ama ruhen nasılsa hep seninle..
YanıtlaSilOf Elif..ne yazsam bilemiyorum..
YanıtlaSilBen de akşam olup yatağa yattığım zaman daha çok düşünüyorum seni..ne yapıyorsun..ne düşünüyorsun..Bu acıyla nasıl baş ediyorsun.Allah Peygamber sabrı versin sana ve ailene.
Yeni heyecanlar, yeni umutlar gelecek inşallah yazdığın gibi..Belki yeni bir kardeş gelecek Cem ve Ece 'ye..
Hayat güzel günler göstersin sana , oğluna , eşine.
Yazdığın tahterevalli hakkında Cem ve Ece'nin bir videosunu izlemiştim. Cem ' in heyecanını Ece'nin güzel gülüşünü görmüştüm..
Ve Cem ' in kardeşinin eğlenmesi için ne kadar çok çaba sarf ettiğini hissetmiştim. Hep gözü Ece' nin üstündeydi..
Ece'yi tabi ki unutmayın.Unutmasın kimse.. O vardı,buradaydı.
Ve hayat devam ederken hayatın seline kendini kaptır Elif' ciğim.
En güzel günler senin olsun.
bu mübarek gecede sizin için de dua edeceğim. allah sabrın en büyüğünü versin.
YanıtlaSilo bir ayrık otu
YanıtlaSilo bir karınca
bir ateş böceği ışıklar kararınca
aynı zincirin başka bir halkası
sakın şaşırma
o bir hanımeli kökü
çiy damlası
akşam esintisinde kekik kokusu
zamansız olan her şeyin büyülü korkusu
sakın şaşırma
o bir sabah sessizliği
gece ayazı
baharda deli su
kışın kar beyazı
eski fotoğraflar
birkaç küçük yazı
sakın şaşırma
o artık bir kuş sesi
deniz mavisi
çay sıcaklığı
ekmek doygunluğu
baştan aşağı anıların yorgunluğu
sakın şaşırma
sakın şaşırma
konuklar, misafirler
sofralar zengin ama kalkıp gitmekteler
yemekler yenmiş artık kahve içmekteler
sakın şaşırma
(bülent ortaçgil)
Hepimiz bulamadigimiz cevabi O'na sormaya vardigimizda tüm sorulara cevap bulduğumuz anda, azalarimdan rica ediyorum şahidim diye bagirsinlar. Şahidim acina, şahidim yanginina, şahidim şükrüne, şahidim teslimiyetine, siginmana isyan etmemene. Sen anneden daha fazlasisin. Olmasaydı ama oldu. Sen ahir zamanda bir sünneti yerine getirensin. Sen rasullah efendimizin dert ortagisin. Evladi verirken son nefesini kucaginda seni müjdelemiştir elif. Ben şahidim. Sen dünyada yandin. Kalirsa O'na verecegin hesap ben talibim onlara. Yeterki hesaplaşma bitsinde ordeginle kaldigin yerden devam et diye. Seni seviyorum elif çok seviyorum. Sen bir anneden daha fazlasisin sen çok güzel bir muslumansin şahidim
YanıtlaSilannem demişti ki : "evladı öldüğünde annenin yüreğinde kırk mum yanarmış..sonra her gün bir tanesi sönermiş ama o kırkıncı mum ömür boyu yanarmış"
YanıtlaSilöyle gerçekten de..o kırkıncı mum hiç sönmüyor..iyiki de sönmüyor. o mum belki hep kaçmaya çalıştığımız ölümü güzelleştiriyor..vakti gelince öleceğim ve kızıma kavuşacağım diyorum..