Çok mutluydum Ece aynı bana benziyor diye..
Bencilce...
Bana benziyor, güzel olacak diyordum..
Kendimi güzel bulduğumdan değil, onun güzelliğinden kendimin güzel olduğuna karar verdiğimden..
Küçük Ece, küçük Elif..
Sanki kendimi doğurmuşum gibi hissediyordum..
.
"Nasıl olur?
Neden olur?
Bıraktım artık sormayı.."
diye yalan söylüyorum sürekli kendime..
Anladığımı zannediyorum ama anlayamıyorum..
Kabullendim zannediyorum ama kabullenemiyorum..
"Bundan sonra böyle artık" diyorum, olduramıyorum..
.
Dün 23 Nisandı..
Cemik'le kordona gittik..
Dolaştık...
Her yer cıvıl cıvıldı.. Çocuklar şarkı söylüyorlardı sahnede..
Şişirilmiş zıplama oyuncakları vardı bir sürü..
Bir yerde çocukların yüzlerini boyuyorlardı..
Başka bir yerde balon dağıtıyorlardı..
Çimler yenilenmiş, yumuşacık..
Hava çok güzeldi, ikimiz de kısa kollularlaydık.
Dev bir balon vardı. Sepetinde iki kişi, bir yukarıya bir aşağıya inip çıkıyordu..
Alevini seyrettik..
Öylece aralarından yürüdük geçtik hepsinin elele..
.
Diğer elimden de Ece tutsaydı..
Belki dahil olurduk hepsine..
Zıplardık beraber zıplama alanlarında..
Yüzlerini boyatırdık belki..
Ecey kedi olurdu, Cemik köpek.
Belki Cem kendisine uzatılan balonu kabul ederdi, "istemiyorum" diyerek çekmezdi kendisini geriye..
Hatta bir tane de Ecey için isterdi..
Ya da "boş verin o balonları, hadi uçan balon alalım" derdim ben onlara..,
Hatta diğer ellerine de birer pamuk şeker, ya da dondurma..
O zaman elimi tutamazlardı ama..
Balonlarının ipini bileklerine bağlardık, yine tutardım ellerinden..
Cem "elim yapış yapış oldu, siler misin?" derdi..
Ece "su" isterdi..
Ece'nin su içtiğini gören Cemik "ben de istiyorum" derdi..
Aynı şişeden içerlerdi..
Sonra belki çimlere yayılırdık..
Cem takla atmaya çalışırdı..
Ece onu taklit ederdi.
Belki çıkıp sahneye şarkı söylemek istemezlerdi ama eminim dans ederlerdi..
Ve eminim, adım gibi eminim öperlerdi birbirlerini defalarca..
Kardeş...
"Ece, benim kardeşim" derdi Cem..
"Seni çok seviyorum" derdi..
Zaten hep diyordu..
Senden haber alamayınca, nefesim kesiliyor sanki.. Birçok kişinin de aynı, eminim. Dün 23 Nisan da yine aklıma düştü güzel kızın. Zor Elif, zor.. Elbet arada ataklar olacak. Kabullenmesi zor, yaşadığını. Yine de sabır dile. O'nu sana gönderene sığın. Seni çok seviyoruz.
YanıtlaSilDimdik ayakda durmaniza hayranim. Nede guzel yaziyorsunuz. Gunde en az dort kere giriyorum bloga aciniza ortak olabilmek icin. Hayranim size. Dua ediyorum sizin icin daha cok sabir diliyorum sizin icin.
YanıtlaSilDimdik ayakda durmaniza hayranim. Nede guzel yaziyorsunuz. Gunde en az dort kere giriyorum bloga aciniza ortak olabilmek icin. Hayranim size. Dua ediyorum sizin icin daha cok sabir diliyorum sizin icin.
YanıtlaSilCanım benim, Elifim keşke elimizden bir şey gelse. Eceyimi geri getirebilsek.
YanıtlaSilDışarıda, hiç tanımadığım insanlara bakarken, onları izlerken; hep içimden geçiririm. Belki de şu anda ne düşünüyor? Kim bilir içlerinde ne fırtınalar kopuyor, ne acılar yaşanıyor? diye. Yani insanoğlu bazen maskeli olarak hayatına devam ediyor. Gülüyor, kahkaha atıyor belki ama içinde kim bilir ne fırtınalar kopuyor. Anlatamadığı neler oluyor? Bir tek sen biliyorsun, bir tek sen yaşıyorsun. Dışarıdan anlaşılması imkansız.
23 Nisan da oğlumu parkta salıncakta sallarken, yanımızdaki salıncağa da bir kız çocuğu bindi. Bir süre sonra yanındaki bayana sordum :
- Maaşallah, kaç yaşında diye?
-18 aylık dedi bayan. Kızın annesi değildi, bakıcısıydı.
O an birdenbire aklıma Eceyim geldi. Salıncakta sallanan kız çocuğuna baktıkça Eceyi düşündüm. Demek Ecey de bu kadardı. O da böyle yürüyüp, böyle konuşuyordu demek dedim içimden. Gözlerimden akan yaşları silmeye çalışırken, bakıcısıyla göz göze geldim. Kim bilir neye ağladığımı düşündü. Bilebilir miydi hiç Eceyim için ağladığımı. Küçük kız bir süre sonra salıncaktan indi ve gittiler. Bana el salladı ben de ona salladım. Sonra oğlumu sallamaya devam ettim.
Ne yazık ki hayat bu işte . Keşke acılar hiç yaşanmasa, hiç olmasa.
Bir dergide okumuştum. Röportaj yaptıkları kişiye sizce "hayat" nedir diye soruyorlar ve adam şöyle cevap veriyordu;
"Hayat ; sen başka planlar yaparken başına gelenlerdir". Diyordu.
Ne kadar da doğru. Hiç bir plan yapmadan, sadece bu günümüzü yaşamalıyız. Yarın ne olacağı belli değil çünkü.
Kalemine hayranım,yüreği güzel insan❤️
YanıtlaSilşimdi acının "keşke" evresindesin, keşke olsaydı, böyle olurdu, bunu yapardık, keşke, keşke.. ilk özel günler de iç daha sızlayacak, 23 nisan da olduğu gibi, belki de anneler günün de, sonra doğumgünlerinde, yeni yılda keşkelerin olacak..bunlar olacak. ama o zaman sen de nasıl başa çıkacaksın biliyormusun iyikilerinle, şükürlerinle... şükür ki cemikin var, bi evladın var, hala annesin, sen zaten ecenin de hala annesisin ya, olsun ilerde bi tane daha olur, bi tane daha.. asla yerini doldurmaz eceyin ama hiç yoktan iyi değilmidir, işte şükürlerinle başa çıkacaksın..başka da bi yolu yok..ama acını yaşaman çok doğal, herşeyi bi anda unutup devam etmeni kimse bekleyemez senden, bazen ağlamak güzeldir deriz ya işte ondan o acıyı da tüm duyguların gibi sahipleneceksin, yaşayacaksın, çünkü sana ait, çünkü öylesine değil çok değerli, acısı bile değerli..ama başa çıkacaksın...
YanıtlaSilElifcim dun gece ruyamda sizi gordum. Gun icersinde dusunmesemde bilincaltimda bir yerlerde hep varsiniz demekki. Bizim evde ece yesil bir dolap varmis ve rafinda bir teneke kutu icersindede pembe pembe ufak oyuncaklar ece bu ne diyor ve kutuyu istiyordu, biz de veriyoruz ve oynuyor. Sonra seninle sohbet ediyorduk, cok guzel vakit geciriyorduk. Elifcim her karanligin sonu aydinliktir, su an sen cok kederli gunler yasiyorsun, ama emin ol ki cok gecmeden seni cok guzel gunler bekliyor olacak. Minigimizin acisi silinmese de yerini tatli anilara birakacak. Seni cok cok cok seviyorum...
YanıtlaSilIyiki yaziyorsunuz. Cemik ilerde bunlari okusun, simdi onun icin iyi olmasa bile ilerde kardesini ansin, onu ne kadar sevdigini hatirlasin. Cok cok cok ama cok mutlu bir hayati olsun dilerim. Boyle cok yorum aliyorsunuz biliyorum ce ilk basta sizi takip etmeyi reddettim.kendimce. Baktim yine de bulup bulup bakiyor okuyorum, kacmadim artik. Sabah ise gelirken dunyanin bu uzak yerinde sizi dusundum. Niyeyse. Niyesini biliyorum aslinda ama insan tanimadigi birini dusununce sasiriyor iste boyle. Ozleminizi tahmin etmeye calisiyorum once, olmuyor. Olan kadari yetiyor zaten. En cok da Cemik'i yazdiginiz yazilar dokunuyor. Annemin abisi o 14 abisi 16 yasindayken vefat etmis. Abisinin gunluk gibi yazdigi defterini buldular diye ne sevindi su yasinda. Bilmem dogru mu ettim bunu yazarken ama iste geldi aklima. O yuzden siz de yazin Cemik'le Ecey'in nasil olduklarini, anilari.
YanıtlaSilSevgiler ve sabirlar.
O sen de yaşıyor Elif. Cemik'te, eşinde... O gitmedi, sizinle.
YanıtlaSilAh bir yolu olsa da bir dakikalığına dahi olsa alabilsem acını...
:( doldum yine fena.. sen de dolmuşsun..bayramlar hep böyle içini acıtır insanın özlediği biri varsa.. yitirdiğini ister yanında.. ben sevmem o yüzden.. bayramları, doğum günlerini...
YanıtlaSilherşey çok güzel olacak cnm. Allah büyük bu zor günlerde geçecek inş.
YanıtlaSilİnanır mısınız dün ben de kordondaydım ve hep kendi kaybettiğim kızımı düşündüm yaşasaydı bu yaşlarda olurdu diye diğer çocuklara baktım bebek arabasındaki minik kızıma bakıp ablasıyla nasıl oynarlardı acaba dedim. Sonra siz aklıma geldiniz. Bu duygular bu eksiklik ve özlem duygusu hep hissediliyor geçer desem yalan olur. Ama acınız ve o kolu kanadı kırık ruh hali geçecek zamanla emin olun. Sizin en iyi ilacınız cem olacak hep. Onun elini tutmak hayat demek olacak. Aylar ya da yıllar sonra bile Ece hasretiniz yüreğinizi sıkıştırıp içinizi dağladığında koşarak Cem in kokusunu içinize çektiğinizde nefes almak yeniden kolaylaşacak..
YanıtlaSilCanım çok yandı :(
YanıtlaSilGüzel Ece'miz gerçekten senin bir kopyan gibiymiş..bu resimde daha da çok anlaşılıyor...
YanıtlaSilne güzel demişsin "Kendimi güzel bulduğumdan değil, onun güzelliğinden kendimin güzel olduğuna karar verdiğimden..." Ece çok güzel, tıpkı senin gibi çok güzel... hep de güzel kalacak...
Ecey hep senin elinden tutuyor canım... fani olan bedenlerimiz aslında, asıl olan ruh! Meleğin hep senin yanından,hep senin içinde ve seninle beraber...
hatta öyle içimde hissediyorum ki Eceyi, sen Cem'ik ile ilgilendiğin zaman benim de yanımda...
Söyleyecek bir söz bulamıyorum malesef.
YanıtlaSilAllah Peygamber sabrı versin .
ah be elif..ne desek ki sana..allah sana cem'in çok güzel günlerini göstersin..
YanıtlaSilÇocukların tıpkı sana benziyor Elif"ciğim..Pamuk gibi yanakların..
YanıtlaSilKeşke Elif'im keşke Ece'de yanında olabilseydi... Ama ne olur üzülme artık, biliyorum tam iyiyim derken birşey oluyor ve özlemin, acın yeniden alevleniyor, sanki ilk güne dönüyorsun.. Kolay değil tabiki ama biliyorsun ECE'nin bedeni yanında değil ama ruhu hep seninle... Bugünler geçecek acılar hafifleyecek, unutmak ne mümkün asla unutulmayacak ama daha iyi olacaksın canım kardeşim...😔
YanıtlaSilYazdıklarımı okuyacağınızı biliyorum, cevap veremeyeceğinize... Ne diyeceğimi biliyorum ama nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. Söylesem ne faydası var, söylemesem ne..
YanıtlaSilBir kızım var, 13 aylık... Eceye her baktığımda yaşlar akıyor gözümden, sonra dönüp kızımı öpüyorum... Yakın olsaydık eğer, kızımı getirirdim size.. Elbetteki evladınızın yerini tutamaz ama ne bileyim, belki biraz hafiflerdi özleminiz.. Çünkü ben kızımdan saatlerle ölçülen ayrılıklar yaşadığımda, kız olsun erkek olsun, kızıma benzesin benzemesin tüm çocukları öpüyorum, kokluyorum. Anne olduktan sonra her çocuk öyle değerli ki benim için, öyle farksızlar ki birbirlerinden.. Öyle saf ve öyle güzeller ki..
Hani bir yazınızda yazmışsınız ya, hastaneye giderken, Ece kollarımdayken, aslında biliyordum bittiğini ama kabullenmek istemiyordum diye.. Öyle bir tarif etmişsiniz ki.. O nasıl bir acıdır Allah'ım, okurken dayanamadım, ağlamaktan okuyamadım, okudukça ağladım ve okumaktan alamadım kendimi..
Haklısınız bir tek ölümün çaresi yok. Ölümde bir son değil zaten, ebedi yaşamın başlangıcı.. Ece öyle güzel ki, öyle masum, öyle değerli.. Birini kaybettiğimizde en çok kendimize ağlıyoruz sanırım, onu bir daha göremeyecek olmamıza, özleyecek olmamıza, yarım kalan hayallerimize, yaşanmamışlıklara... Bu yazıyı yazarken yanda İG resimleri geçiyor kare kare.. Durup bakıyorum o güzel yüzüne, ara ara gözlerim doluyor, toparlıyorum ve yeniden yazıyorum.
Size yakın olsaydım eğer, boynunuza sarılıp ağlardım bir süre.. Oysaki etrafınızda güçlü duran insanlara ihtiyacınız var sizin. Belki de bu yüzdendir; acınızı kalbimin ta derininde hissetmeme rağmen size yakın olamamam.. ama eğer isterseniz, beraber büyütebiliriz kızımı.. Elif Annesi olursunuz Beren'in.. Çok mu saçma oldu.. Olsun, olsun... içimden geldi.. Sakıncası yoksa, sizide etiketlerim resimlerinde..
Elif Hanım, canım kardeşim, üzülme, ağlama gibi saçma telkinler sinir bozucudur eminim.. Allah sabırlar versin, kalbim titriyor, burnumun direği sızlıyor. Allah yar ve yardımcın olsun.. Eve dönünce öpeceğim Beren'i bir kez de senin için.. Hep bir fazla babası için öpüyordum, artık 2 fazla öpeceğim... (Bizimde bir hikayemiz var elbette, herkes gibi ama çaresi olan, süresi olan..)
Allah'a emanet olun, o güzel oğlunun yanaklarından da öp benim için.. Gönlünden geçenin en güzeli olsun, duaların kabul olsun..
Görüşmek üzere..
Hande EREN
Canimmmm.. aslinda hergun bsy yazmak istiyrm sana ama geri duruyrm. Benim turkcem okdr iyi dyl senin yazdiklarini ve diyer arkadaslarin yazdiklarini gorunce daha cokk geri duruyrm ozmn.. ama aslina cokk sey demek istiyrm sana. Seni Melek Eceyi Cemi gormeden sevdim ben. Insan tanimadigi kisileri severmi? Merak edermi? Ben seviyrm ben sizi merak ediyrm aklimdan biran olsun cikmiyrsunuz.. smdi napiyrsunuz diye.. ben Belcikadan yaziyrm ama Izmire yolum birgun duserse seni gelip bulcam Elif ister yadirga ister yadirgama ama gelcem!! Kendine cokk iyi bak canim benim. Allaha emanet olun.. X
YanıtlaSilDefalarca okuyup çok şeyler düşünmek.... Ama boğazındaki koca düğüm yüzünden düşündüklerini yazamamak... 😰 sadece sabır dilemek Allah'tan....🙏
YanıtlaSilSeni seven binlerce insanın sabrı senin olsun, Allahım dayanma gücü versin Elifim... 😞
Okurken gözümden yaslar aktı boğazım düyümlendi hıcıkragıa boğuldum yazdım sildim Rabim sabir versın sen cok güçlü güzel bir Annesın
YanıtlaSilCok zor Elif, biliyorum ama ne olur dayan.Bazen gucune o kadar hayran kaliyorum ki, bazen de seni okurken cok icim aciyor.Bir annenin bunu yasamasi cok zor. Allah sana sabir versin.Iyiki Cem var.Aeni sevgiyle kucakliyorum.Sevgilerimle. Hulya
YanıtlaSilAllahım sabır versin...:(
YanıtlaSilBen sana sabır, metanet, dayanma gücü falan dilemeyeceğim, bunları günde bin kez duyduğunu ve artık sana tesir dahi etmediğini biliyorum. Ben sana sadece BİLMEYİ dileyeceğim Elif. Bil. Gördüklerimizin, duyduklarımızın hatta dokunduklarımızın ötesinde, aklımızın almadığı ama sırf bizim aklımız almıyor diye varlığının asla sarsılmadığı bir alemin içinde olduğumuzu bil.
YanıtlaSilZaman zaman küçük sevinçlerle (mesela çok istediğimiz elbisenin sadece bize olan bedeninin kalması),
küçük mucizelerle (yıllarca anne olmak için tedavi gördükten sonra pes edip vazgeçtiği an hamile kalan kadınlar),
küçük sürprizlerle (özleyip aklımızdan geçirdiğimiz birinin aniden araması, köşeyi dönüvermesi veya),
küçük şaşırtmacalarla (öğrenciyken parasızlıktan aç kaldığım bir gün cebimden orda olması imkansız bir paranın çıkması ve 3 arkadaşımla birlikte kendimize ziyafet çekmemiz) ve bunlara benzer işaretlerle bize varlığını belli etmeye çalışan bir sonsuzluğun içindeyiz Elif. Biz bu sonsuzluğun çok minik bir köşesindeyiz şu an ve sadece kendi köşemizde olup bitenleri algılıyoruz, oysa daha neler neler var, neler neler kimbilir... Bütün dinlerde, bütün kültürlerde farklı farklı şekillerde de olsa bize hep bu anlatılmaya çalışıldı. Farklı yollardan gidildi ama hep aynı kapıya çıkıldı. Ölüm sadece bir yer değiştirmedir. Bu tek tanrılı dinlerde "öteki dünya" olarak anlatılmış, Şamanizmde mesela ölümü "dünya aklımızla algılayamayacağımız fakat sadece sezebileceğimiz bir aleme geçiş" diye tanımlamışlar. Ve bu alemin bilgisinin bilimle açıklanamayacağını söylemişler. Çok tanrılı dinlerde ölenlerin farklı formlara (bitki, hayvan, şimşek heyelan gibi doğa olayları) dönüşerek yaşamaya devam ettiklerine inanmışlar. Uzakdoğuda da tekrar tekrar dünyaya gelmekle açıklanmış bu yokolmayıs. İntihar etmek uzakdoğu kültüründe çok yaygındır bilirsin, hatta onların çok gururlu oldukları ve bu yüzden en ufak bir aşağılanmada intihar ettikleri söylenir. Oysa gerçekte, reenkarnasyon uzakdoğu dinlerinin temeli olduğu için çok kolay intihar ederler, nasılsa yokolmayacaklarını, yeniden doğacaklarını düşündükleri için... Hangi inanç sistemi olursa olsun, hepsinin çıktığı tek bir yer, açtığı tek bir kapı var Elif: bu başsız ve sonsuz alemin içinde sadece bir uğrak yeri bizim hayatımız. Sadece bir görünüp bir kaybolduğumuz bir yer. Ruhumuz ve bilincimiz ne doğuyor, ne de ölüyor. O hep orda. Hepimiz aynı yerdeyiz. Bunu anlamamız için bize işaretler verenler onlar. O küçük mucizeler onlar. Yaşadığımız sürprizler, şaşırdığımız tesadüfler, hep o döngünün parçası. Gördüğün küçük kelebek senin Ecey'in. Ve çok mutlu. Çünkü o sonsuzlukta mükemmellik ve tamamlanmışlık var. Kendi kendini tamamlayan, bitmeyen bir döngünün içinde bütün sevdiklerimiz. Ve bizim ruhumuz da. Sadece biz bu zaman ve mekandayız şu an. Onlar başkasında, bizim de gideceğimiz yerde. (devamı sonrakinde)
(devamı)
YanıtlaSilElif, güzel anne, gözünün yaşı her aktığında minik Ecey'inin mutlu, tamamlanmış, huzurlu bilincini düşün. Onun istediğinin bütün varlığınızla huzura kavuşmanız olduğunu, sevdiklerinin acı çekmesine anlam vermeyeceğini düşün. Üzüleceğini demiyorum, sakın böyle diyenleri dinleyip kendini vicdan azabına sokma meleğimi üzüyorum üzülerek diye. Üzüntünü yaşa doyasıya ama onun sadece bedenen uzağında olduğunu, ruhunun, bilincinin sizi çepeçevre sardığını sakın unutma, hisset. İstediğiniz her yerde size merhaba diyecektir Ecey'iniz, paytak bir ördek yürüyüşünde, bir bardak suda, bir kuşun ötüşünde, Cemik'in ekmeği ısırdığı yerde... Hayata küsme. Hiçbir şey bitmedi, her şey güzel ailenin, can parçan eşinin, yakışıklı Cemik'inin ve belki de dünyaya getireceğin bebeğinin gülümsemesinde saklı, orda çok şey bulacaksın. Pes etmeyeceksin, inadına yaşayacaksın her günü hem de huzurla. Ecey'in kadar huzurlu olacaksın. Sızı hep olacak, olacak ki mutlu olduğumuz anların farkına varalım. Sızıdan korkma. Ama huzura sığın. Bil ki hiçbir şey bitmedi, bitmeyecek. Ecey'in senin yanında, saksındaki çiçekte, masandaki çizimde, en sevdiğin çantanın sapında, havadaki bahar kokusunda, patates kızartmalarının lezzetinde :) Bak, hiç tanımadığım, başına gelenleri bugün tesadüfi şekilde öğrendiğim annesine sebepsiz şekilde yogun bir istek duyarak yazdığım bu yazının harflerinin arasında bile muzip muzip geziniyor o tombik ördek :) Onu hisset, hisset ki hissedildiğini bilip sevinsin, annesinin onun tamamlanmış, huzurlu varlığını hissedip aynı huzura erdiğini bilsin. Yiyin, gezin, birbirinize sarılın, gülümseyin, güzel uykular uyuyun, şerefe kadehler kaldırın, çiçekler yetiştirin, ağaçları sulayın, tavukları ördekleri yemleyin, evinizden dışarıya umut taşsın, sakın umutsuzluğa geçit vermeyin, huzura teslim edin kendinizi, çünkü Ecey'iniz orda, siz de Ecey'inizin olduğu yerdesiniz algılarınız bunu görmeye ve bilmeye yetmese de. Hep beraberdiniz. Hala berabersiniz. Hep de beraber olacaksınız.
Tüm sevgimle canım Elif...
Merhaba elif mesajimi okurmusun bilmiyorum ama sana yazmak istedim.. Eceyin bu dunyadan gocup gittigi gunden beri seni dusunuyorum ve hergun bir teselli varmi bu aciyi biraz olsun dindirmek icin diye dusunup duruyorum InsaAllah bir kizin daha olur ve acin biraz olsun hafifler Allahin sana Eceyi yine gonderecegini dusunuyorum.. Eceyi ruyanda goremedigini biliyorum uzun zamandir bende bunu istedigim icin dun gece arastirdim bir dua varmi ruya gorebilmek icin ve buldum : Ela ya'lemu men halak (halaka) ve huvel latiful habir(habiru) Bu duayi yedi gun boyunca okuman lazim ilk gun gusul abdestiyle diger gunler namaz abdesti yeterli . Ben dun okudum ve eceyi gordum Yine senin yaninda aileniz hep beraberdiniz seni tanimiyorum ama herzaman aklimdasin bil istedim..
YanıtlaSilAh Elif ahh... Keşke olsaydı... Yine ağlamaktan zor okudum... Allah sabrını arttırsın...
YanıtlaSilDün gece sizi gördüm rüyamda melek kızınız vardi sanki gercekti ama ruya gibiydi onu kaybetmeniz. Ikiniz de cok mutluydunuz kahkahalar yukseliyordu...
YanıtlaSilCanım Elifcim canım...
YanıtlaSilEy biçareler!
YanıtlaSilMezaristana göçtüğünüz vakit, "Eyvah, malımız harap olup sa'yimiz hebâ oldu. Şu güzel ve geniş dünyadan gidip dar bir toprağa girdik" demeyiniz, feryad edip meyus olmayınız. Çünkü sizin her şeyiniz muhafaza ediliyor. Her ameliniz yazılmıştır. Her hizmetiniz kaydedilmiştir. Hizmetinizin mükâfâtını verecek ve her hayır elinde ve her hayrı yapabilecek bir Zât-ı Zülcelâl sizi celb edip yeraltında muvakkaten(geçici olarak) durdurur, sonra huzuruna aldırır. Ne mutlu sizlere ki, hizmetinizi ve vazifenizi bitirdiniz. Zahmetiniz bitti; rahata ve rahmete gidiyorsunuz. Hizmet, meşakkat bitti; ücret almaya gidiyorsunuz. Bediüzzaman
21 mart .... Gunlerden en siyah gun ... Sanki ben sadece o gun olmusum diye dusunurken acina rastladim :( keske o gun hic olmasaydi
YanıtlaSilGece uyumadan önce bu yazınızı okumuştum 1 hafta önce.sabah uyandığımda "Hamilemiyim acaba" diye düşündüm. Ki böyle birşey düşünmüyorduk. Niyeyse içime öyle bir kurt düşmüştü. Daha yataktan kalkmadan "eğer hamileysem ve kız olursa adını Ece koyacağım. Belki annesi Istanbul'a geldiğinde sever diye" düşündüm. Ve o gün hamile olduğumu öğrendim. 6 haftalık hamileyim. Hep içimden Ece diye seviyorum:)
YanıtlaSil