Neden neden diye soruyorlar..
Söyledim nedenini ama galiba daha net anlatmak gerekiyor..
"İhmalden mi?" diye sormuş birisi..
Anlatayım da alın önlemlerinizi..
.
Gece içirdim sütünü Ece'nin her akşamki gibi.. Açtım uyku müziğini, yatırdım yatağına.. Çıktım odasından..
Gece yatmadan bir kez daha girdim odasına.. Başını şöyle bir okşadım.. Mışıl mışıl uyuyordu.. Nefesini duydum..
Sabah Cem pek adeti olmamasına rağmen çok erken uyandı.. 6:30'da. Çişi gelmiş.. Yaptırdım.. Sonra "uyumayacağım ben" dedi.. "Daha çok erken annecim, biraz daha uyu, bak hepimiz uyuyoruz" dedim.. "Ama uyumayacağım" dedi.. Sevdiği çizgi filmi açmamı istedi.. "Tamam" dedim.. "Ama Ece'yi uyandırmak yok, uyusun kardeşin" dedim.. Çizgi filmini açtım, gidip tekrar yattım..
Her sabah Cem uyandırır Ece'yi.. Girer kardeşinin odasına.. Yatağına tırmanır, Ece'nin uyku tulumunun fermuarını açar, ben gelene kadar da yatakta oynarlar beraber.. Kavga olmaz, bağrış olmaz. Ara ara kahkahalarını duyarız..
O sabah yataktan kalkıp Ece'nin odasına doğru yöneldiğimde Cem'in kendi odasında olduğunu gördüm.. Ece'nin kapısı hafif aralıktı.. İçerisi kapkaranlıktı..
Cem yine her sabahki gibi gitmiş kardeşinin yanına.. Tırmanmış yatağına.. Uyku tulumunun fermuarını açmış.. Ama uyandıramamış kardeşini.. Sonra inmiş yataktan, gece lambasını kapatmış, kapıyı da hafifçe çekip çıkmış..
Zaten Cem hiç kıyamaz uyuyan insana.. Gidip uyandırmaz kimseyi.. Israr etmemiştir Ece de uyanmayınca..
İçime doğdu herhalde, korkarak araladım kapıyı.. "Ece" diye seslendim.. Korkuyla açtım lambasını.. Gece en son kontrole girdiğim andaki gibi yatıyordu.. Yüzükoyun, başı yastığında.. Yüzü duvara doğru dönük.. Kalkıp bakmadı.. "Ece" diye seslendiğimde kıpırdamadı..
Gerisini anlatamam..En azından şimdi.. Zaten ben de unutmaya çalışıyorum..
Doktor raporuna göre uykusunda nefesi durmuş.. Yanılmıyorsam 100.000'de bir görülüyormuş..
Yapacak bir şey olmazmış.. Hastane kapısında bile olsa yapacak bir şey olmazmış.. Öyle dediler..
Gelir mi insanın aklına?
Var mı alınacak önlem?
Yok...
Siz de düşünmeyin artık kötü şeyler..
Çocuklarımız Allah'a emanet..
Var mı emanet edebileceğimiz daha güvenilir eller?
