Son bir haftadır aksilikler üst üste geldi..
Çok bunalmış durumdayım..
Yorgunluktan gece 11'i bile göremez oldum..
O yüzden de geçen hafta "haftanın instagram anları"nı yapamamıştım..
O yüzden buyrun son iki haftanın instagram anlarıma..
Cemik'in albümünü hazırlamak için yaşını doldurmasını bekliyordum.. Nihayet başladım..
Kendisine hitaben notlar yazıyorum her fotoğrafın altına.. Yıllar sonra bakması güzel olacak..
Pazar günü Doorstepping ve Turchii'lerle Ildırı'ya gitmiştik..
Dalından çağla badem topladık..
Kuzen Ardrone'u da getirmişti.. Hafif rüzgara rağmen uçurdular..
Cemik açık havada uyudu o gün akşam üstü uykusunu..
Pazartesi sabahı pozitif uyandım.. Canafor diş fırçalığımızla günaydın dedik..
Sonra bileklik örmek için çarşıdan neon renklerde ip aldım..
O gün arkadaşım bit kadar saçlarımı balık sırtı örmeyi başardı.. Çok da güzel oldu..
Kocci'yle yemeğe çıktık o akşam.. Beni almak için Alsancak'a geldi.. Ben de anneannemi ziyarete gitmiştim.. Ama apartmana girmek için 100m engelli parkuru geçmem gerekti.. Gül sokağın o günkü hali..
Salı günü Cemik'in bakıcısı ve evi toparlayan kadın işi bıraktı..
O günkü sinirimle bütün detayları anlatasım, yazasım ve rahatlayasım vardı ama şimdi başa sarıp sinirlerimi bozmak istemiyorum..
Ama kısaca evinde tadilat başlayacak, çalışan, bir çocuklu, düşük tehlikesi geçirdiğini bildiği hamile bir kadını yüz üstü bıraktı.. Üstelik bir kaç hafta önce kayınvalideme "evde yaşarken tadilattan nefret ederim" demiş.. Allahından bulsun diyorum..
Bu durum dolayısıyla eve dönüş yapmak zorunda kaldım.. Tekrar bakıcı aramak, bulmak, güvenene kadar başında durmak ve çocuk emanet edecek duruma gelmek en azından 2 ayımı alır.. Zaten 8 aylık olunca işi bırakıp eve dönecektim.. Erken döndüm, ne yapalım..
Her şerde bir hayır vardır diyelim..
Kocci bu tadilatı BTT olarak isimlendirdi.. Yani Büyük Türk Tadilatı..
İlk ayakta pencerelerimiz Aragon gazlı pen ile değiştirildi..
Dolayısıyla ev inşaat alanına döndü.. Şansımıza yaz gibi giden hava o gün serinledi, evdeki bütün pencereler aynı anda sökülünce evde durulmaz oldu.. Cemik'le günü bahçede geçirmemiz gerekirken çise kıvamını biraz aşan yağmur yüzünden komşuma sığındık.. Bütün gün kızcağızın başındaydık.. İyi ki var.. Okuyorsa öpüyorum =*
Ertesi gün parke ve kalan iki pencere de halledildi..
Bu o gün, mutfağımın hali..
Naylon maylon serdiler her yere ama maalesef o kadar toz toprak inşaat pisliği oldu ki, o minnacık moloz tozları her yere sinsice sızdı..
Pazar günü Cemik'i anneannesine bırakıp Kocci'yle kolları sıvadık.. Yapabildiğimiz kadar temizliği yaptık..
En azından bi kabasını aldık, ev tekrar terlikle gezilebilir hale geldi..
Hava da ısınmaya başlamıştı, hararetimi buzlu sodayla aldımdı biraz..
Hazır Cemik de annemlerde ve keyfi yerindeyken Kocci'yle bir Pazar kaçamağı yaptık..
Bu kaçamağı hak etmiştik..
Yeni haftaya işte böyle bir başlangıç yaptım..
Evde dünyanın temizlik işi varken, tam da zamanında elektrikli süpürgem bozuldu..
Geldi mi üst üste geliyor işte.. Ama neyse ki tamir oldu, dün Kocci getirdi..
Allahıma bin şükür saatlerce kendi kendine oyun oynayabilme kapasitesinde bir oğlum var..
Bütün bu hengame ve gürültüde Cemik hem bütün uykularını uyudu hem de beni hiç üzmeden odasında oturdu..
Ev yavaş yavaş adam olmaya başladı.. Salon perdelerini de yıkayıp, ütüleyip, astık. Mobilyalar yerli yerine geldi.. Yerleşmesi gereken ıncık cıncıklar bitmese de inanılmaz boyutlardan çıktılar.. Pencere pervaz kenarlarının boya rötuşları yapılacak daha ama o kadar büyük işten sonra bu o kadar korkutmuyor gözümü..
Şu günlerde de dış cephe izolasyonu yapılıyor.. Evin her iki karışına bir dübel atılıyor.. Kafam oldu kazan.. Ama en azından evin içinin işi bitti.. O da bir şey..
Ben de bugün hiç işim yokmuş gibi mutfaktan çıkmadım.. Anneanne böreği aşerdim de :)
Kenardan göz kırpan da Aselasan 4811, kendisi telsiz olur..
Nostalji olsun diye almak istiyorduk, Camiadan bir abimiz hediye etti..
.
.
İşte böyle geldi geçti iki hafta..
Umarım hafta sonumuz güzel geçer..
Herkese iyi hafta sonları..