Kayası Marmelatı Operasyonu..

Yaşasın doğal yaşam diyerek başlamak istiyorum..

 Geçen sene değerlendirememiştim kayısılarımızı.. Ama bu sene kelimenin tam anlamıyla sömürdük ağaçları..

Tam iki tane kayısı ağacımız var ki kendileri mahalleyi doyuracak kadar çok veriyorlar.. Hatta maalesef çoğu da aşırı olgunlaşıp döküldü ve çürüdü.. Artık seneye buna da bir çare düşüneceğiz.. 

Birkaç hafta önce Cemik'i uykuya yatırdıktan sonra topladım yine kayısıları.. Tam bir sepet.. 

 Sonra döktüm hepsini, bir güzel yıkadım..

 Sonra da çürük çarığı ve çekirdekleri ayıkladım.. 

Ve sonradan öğrendim ki çekirdeklerin içi de marmelat pişerken içine atılırmış, çok da güzel olurmuş..

Ama ben bunu öğrendiğimde marmelat çoktan pişmişti.. Çekirdeklerse kırıp yenmek üzere bir kenarda duruyor :)

 Neyse efenim.. Kayısılar ayıklandıktan sonra tam 6 buçuk kilo geldiler..
İtinayla tarttım hepsini...

 Ayıklanmış kayısıların üstüne bire bir, yani 6 buçuk kilo şeker döktüm, kazanın kapağını kapatıp bir kenara kaldırdım.. Hiç karıştırmak falan yok.. 

 Bütün gece şekerle örtülüp beklemiş olan kayısılarımız ertesi sabah baya bir sulanmıştı...

Hemen yaktım altını.. Kısık ateşte eriyene kadar pişirdim.. Valla tam saate bakmadım ama galiba iki saati buldu..

Pişerken böyle....

Piştikten sonra da böyle görünüyorlar :)

İnsan altını kapatıp kapatmaması gerektiğini içgüdüsel olarak hissediyor :) Hislerinize güvenin yani..
Piştiğine inandığımız kayısı ve kayısı sularımızı posta posta blender'den geçiriyoruz..

Daha sonra da kavanozlara koyuyoruz..
6 buçuk kilodan bu kadar marmelat elde etmiş oluyoruz :)
Bu sene yaptığım ikinci posta marmelat..
İlk seferini 2 kilocuktan yapmıştım..
İlk denememdi, bu da ikinci oldu..
Cemik ve Kocci bayıldılar.. Benim marmelatla, reçelle pek aram olmadığı için fazla yorum yapmıyorum ama tadınca hoşuma gitti :) İnsanın kendi emeğiyle, kendi bahçesinin ürünüyle yaptığı marmelat da bir başka oluyormuş..
.
.
Hepimize afiyet olsun...