21 Mart 2022 Pazartesi

Ben güzel anılarla mutluyum..


Uzun zaman sonra uzun uzun anlatmak istedim..
Çünkü böyle günlerde insanın beyni durmuyor. Hatırlıyor da hatırlıyor..
Unuttuğunu bile fark etmediğin anlar canlanıyor, kafanda konuştukça konuşuyorsun.
Benim kafam ancak yazınca susuyor..
.
.
Bugün 21 Mart.. Ekinoks..
İlkbahar ekinoksu.
Gece ve gündüzün eşitliği..
Ece'nin gidişi..
.
.
Susmayan kafam durmadan çok basit anları hatırlatıyor bana..
Belki de pek anlatmadım diye onları dikiyor karşıma..
.
.
Ece kucağımda, çoktan melek olmuşken, bir umut hastaneye giderken anneme telefon açışım geliyor sahne sahne.. Dip dibe sitelerde oturuyorduk. Onların sokağının önünden geçerken aramıştım.. Sabah çok erken tabii.. "Hayır olsun  inşallah" diye açmıştı telefonu. "Anne Ece öldü" deyivermiştim. Çıkıvermişti ağzımdan. Yakınız ya hemen gelsinler istemiştim.. Ama kalmazlar kalmazlar, bir gece önce şehir merkezindeki evde kalacakları tutmuştu.. Bir türlü gelememişlerdi.. Ya da belki de yarım saatte gelmişler miydi? Arada geçen zaman o kadar farklı ki her canlanan anıda..
.
.
Hastane kapısının önüne çıkartmışlardı beni.
Bankta oturup beklerken hemşirenin gelip önümde diz çöktüğünü, yüzüme bakıp ağladığını, o cümleyi kuramadığını hatırlıyorum.
"Öldü değil mi?" diye sormuştum..
Başını sallayabilmişti sadece, kocaman gözyaşları akıyordu yanağından..
O hemşirenin yüzünü hatırlamıyorum ama kendisini unutamıyorum.
.
.
Daha ben o banktan kalkamadan polisin geldiğini hatırlıyorum.
Başınız sağolsun (ama şimdi nasıl öldü bi hesap verin bakalım) derken hissettirdiği duyguyu unutamıyorum. 
Sinirlendiğimi hatırlıyorum, hemşirenin polise işaretler yapıp beni içeriye götürdüğünü hatırlıyorum.
.
.
Yüzümün göz yaşlarım yüzünden çarşafsız naylon sedyeye yapıştığını hatırlıyorum..
Ağlayamamıştım hiç..
Hemşire ve doktorların fısır fısır "kadın şokta, sakinleştirici yapalım" dediklerini duyduğumu hatırlıyorum..
Yüzükoyun uzandığım sedyeden sakinleştirici iğneyi yedikten sonra kalkamadığımı hatırlıyorum..
Göz yaşlarımın durmadan aktığını..
Naylon sedyeye yüzümün yapıştığını, göz yaşlarımın göl olduğunu hatırlıyorum..
.
.
Annemler o sıralarda gelmişti.. Başkaları da vardı gelen ama kimler vardı hatırlamıyorum..
Babamın üstümdeki geceliğimi düzeltip ayağımdan kayıp düşen ev terliğimi geri giydirdiğini hatırlıyorum.
Oradan nasıl çıktım, hangi arabaya bindim, arkaya mı oturdum öne mi oturdum hiç hatırlamıyorum..
Eve kadar olan yolu, arabayı kimin kullandığını asla hatırlayamıyorum..
.
.
Kapıdan girip Cem'e ağlamadan sarılabildiğimi hatırlıyorum..
O kötü hissetmesin diye ağlamamı tutabildiğimi hatırlıyorum..
Üstümü ne zaman değiştirdim ya da ne giydim hatırlamıyorum...
.
.
Salondaki koltukta oturduğumu hatırlıyorum.
Bir anda kalkıp odasına gittiğimi, kapısını kapatıp, odayı sakın havalandırmayın dediğimi,
bir süre sonra kokusu da gidecek diye üzüldüğümü hatırlıyorum..
.
.
Yatamadığımı, kalkamadığımı, oturamadığımı hatırlıyorum..
Vücudumun huzursuzluğunu, onu sakinleştiremediğimi hatırlıyorum..
Tek yalnız kalabildiğim yer olan tuvalette uzun uzun aynaya bakıp kendime yabancılaştığımı hatırlıyorum..
.
.
Bahçede otururken kardeşimin geldiğini, kalkıp ona sarıldığımı, beni boynumdan öptüğünü hatırlıyorum..
.
.
Ön komşumun evdeki kalabalığı fark edip bana  mesaj attığını, ona cevap olarak "Ece öldü" yazdığımı hatırlıyorum... 
.
.
Cenaze günü ve saati belli olduktan sonra paylaşmam gerektiğinde ne yazacağımı bilemediğimi, yanımdaki kim olduğunu hatırlayamadığım birine "nasıl yazılır ki?" diye sorduğumu hatırlıyorum..
Yazarken bile "bir anne bunu nasıl yazabilir, nasıl paylaşabilir ki?" diye üzüldüğümü "beni kınayacaklar olacak" diye düşündüğümü de hatırlıyorum. Ne acımazsızca değil mi? İnsanların senin o sıralarda acıdan ölemeyip ya da baygın kalamayıp yerine getirmen gereken görevleri yapmaya çalışırken zar zor yazdığın bir metni paylaştığın için acımasızca kınamaları... Densizce anneliğini puanlamaları..
Hepsini hatırlıyorum..
Unutamıyorum ve affedemiyorum..
.
.
Cenaze günü Ildırı'daki camiinin ne kadar kalabalık olduğunu hatırlıyorum..
Hiç tanışmadığım ve bugün kim kimdi hatırlamadığım arkadaşlarımın geldiğini hatırlıyorum..
Duvar dibine çöküp oturduğumu hatırlıyorum..
Cenaze namazı sırasında hocanın "merhume" lafına içimden "o merhume değil, büyüklere öyle denir, o daha bebek" diye çığlık attığımı, sonra da dayanamayıp bayıldığımı hatırlıyorum..
Defnedilirken düşersin, bayılırsın diyerek kızımı son kez kucağıma almama izin vermediklerini hatırlıyorum...
.
.
Bunları yazıyorum ki artık kafamda dönüp durmayı bıraksınlar..
Ben güzel anılarla mutluyum..
Bugün kalanları eliyorum...
Mis kokan ayaklarını, tokaların kayıp düştüğü ipek saçlarını, salyalı salyalı öpücüklerini hatırlıyorum..
Bir tek onlar kalsın geriye istiyorum...
.
.



Hayat devam ediyor...
.

Böyle özel günler devam eden hayatımın duygu bakımından en karmaşık günleri oluyor..
.
.
Ben kendimi şanslı görüyorum...
Keşke bu şekilde olmasaydı tabii ama hayatın anlamını hep bir buçuk yaşında kalacak öğretmenimden 8 sene önce öğrenmeye başladım..
Acılarla yok olmanın bir seçim olduğunu, onlara takılıp kalmanın kalan hayatı dar etmekten başka bir şey olmadığını öğrendim.
Ölümün de doğum kadar normal ve özel olduğunu hissettim...
Ölümden korkardım çok, korkulmayacak bir şey olduğunu fark ettim.
.
.
Bu sabah çocuklarımı okula götürürken gözyaşlarım akıyordu..
İnsan tutamayabiliyor..
Fark edip sormasınlar, gözüme güneş kaçtı demek zorunda kalmayayım diye yol boyu burnumu çekmedim...
Bir yanım ağlarken diğer yanım Dino'nun resim dersi için gereken 25x35 tuvali almam gerektiğini düşünüyordu..
O anda bir ampul daha yandı..
.
.
Ben farklı duyguları aynı anda hayatıma kabul etmeyi de sevdim...
Kafamdaki zıt duyguların tangosunu izlemeyi sevdim...
Üzgün ve burukken kahkaha atabilmeyi, hayat devirse de kalkıp ona nanik yapabilmeyi seçtim...
Şu dakikalarda olduğu gibi katıla katıla ağlarken, aynı anda açılacak bir kargonun beni heyecanlandırmasını ya da hava kurutmalı fritözde omlet nasıl olur acaba diye düşündüğüm anı yakaladığımdaki tebessümümü sevdim..
Kızımı çok sevdim...
Benzettiğim için mi ki acaba bilmem, kendimi de sonradan çok sevdim...
.
.
Hepsi bir yana...
Gerçekten..
Çok özledim..


 

19 yorum:

  1. Yandı içim okurken ,Allah'ım ferahlık versin güzel kalbinize

    YanıtlaSil
  2. Ecey ördeğinle kavuşacağınız güne kadar hep güzel anılar biriksin hayatında Elif, iki küçük can yoldaşınla hayatınızın geri kalanı mutluluklarla dolu geçsin..Sevgiler ♥️

    YanıtlaSil
  3. Kanatlarin var ruhunda🤎😘

    YanıtlaSil
  4. Kanatlarin var ruhunda🤎🤎

    YanıtlaSil
  5. Kanatlarin var ruhunda🤎🤎

    YanıtlaSil
  6. Sen muhtesem bir insansın ❤

    YanıtlaSil
  7. Ben de seni cok sevdim, oldugun gibi, tum acilarin ve tum mutluluklarinla icindeki yasama sevincini bizimle paylasmandan cok mutlu oluyorum.

    YanıtlaSil
  8. Sen tanıdığım en güçlü kadınlardansın diyeceğim klişe olacak ama öylesin güçlüsün ben de hayatta çok erken tanıştım ölümlerle 3 yaşında yeğenimle başladı 36 yaşında dayımla 58 yaşında babamla devam etti
    Ortaokula giderken yeğenim vefat ettiğinde komşumun kızı ki en iyi arkadaşım olur kıskandığımı hatırlıyorum onun hiçbirşeyi ölmüyor benim neden ölüyorlar diye
    Sonra yazdıklarını okuyunca fark ettim ki ölüme alıştırıyormuş bunlar bizi
    Komşumun kızı 17’sinde vefat ettiğinde imama neden demişti o kadar güzel anlatmıştı ki nedeni yok senin suçun asla yok olsa peygamberimizin bütün evlatları vefat etmezdi diye
    O cümleden sonra evet hasret özlem inanılmaz büyük ama neden ben diye birşey yok demiştim
    Herkesin başına herşey gelebilir
    Yeter ki kaldığımız yerden devam etmesini bilelim
    Seni çok seviyorum
    Hep huzurlu ol
    Mügesmali(ig takipçin)

    YanıtlaSil
  9. Allah sabir versin cok ama cok uzuldum gozyaslarimi tutamadim acini taaaa derinlerde hissettim bende bir melek annesiyim bilmem teselki eder mi ama bizler cennet cocuklarina sahibiz onlar cennette cok mutlular ve cennete annem olmadan girmem diyerek sefaatci olacaklarmis Allah bilir tabiki ama hadislerde soylenen bu cennette herkesin cocugu yetiskinken bizlerin kucaginda bebeklerimiz olacak bu da bir nimet saygilarimla guzel anne ,cennet annesi❤️

    YanıtlaSil
  10. Ne kadar güzel,sade,doğal ve gerçek yazmışsınız..Ben bile yorum yapmak istediğimde ne yazacağımı bilemedim ilk an çünkü zor;bu durumda doğru kelimeleri bulmak,neyin söylenmesi gerektiğini kestirmek zor..Uzaktan şahit olunduğunda bile bizler ne yazacağımızı bilmiyorken sizin bizzat yaşadığınız halde kendinizi böyle güzel çözümleyebilmeniz,böyle güzel anlayabilmeniz öyle güç ve öyle kıymetli bir şey ki..Ama bundan da önemlisi;siz sadece yazarken değil,yaşarken de böylesiniz.
    ..İngtagram profilinize baktığımda Ece'nin acısını,Ece'ye hasreti ve burukluğunuzu görüyorum belki ama aynı zamanda inatla hayata tutunan,hem kendisi hem de iki oğlu için mutlu olmayı seçen, acısını da mutluluğu da gülüşlerini de doya doya yaşamayı başaran;tüm duygularını ve hayatın her rengini utanmadan,saklamadan,sınıflandırmadan yaşamayı seçen,kısacası hayatı bütünüyle kabul etmiş ve kendini de hayatı da her şeye rağmen sevmeyi başarmış birini de görüyorum..Bu;inanılmaz zor ama inanılmaz kıymetli bir şey..Aslında bunu söylemeyi sevmiyorum çünkü belki üzerinizde baskı oluşturuyordur gibi geliyor ama siz sahiden çok çok güçlü bir kadınsınız..Ağladığınızda da,güldüğünüzde de güçlüsünüz..Çünkü acınızdan korkmadan,sizi ezmesine izin vermeden onu özgürce yaşamayı da, mutluluklara kapınızı her daim açmayı da başarabiliyorsunuz..Ben yorum yapsam mı hiç bilemedim ilk başta;hala da tedirginlikle yazıyorum her kelimemi çünkü anlayamam...Duygularınızı,sizi;aynı kaybı yaşamadan (tamamen) anlamak imkansız;bence..Hele ben hiç anlayamam sanırım...Daha yolun çok başındayım;ne anne oldum ne de hayatınızda yaşadığınız acı tatlı tecrübelerin çoğunu yaşadım,yaşım genç..Ama sadece bana dışarıdan nasıl hissettirdiğinizi söylemek istedim;kendinizle bir kere daha gurur duyun,bir kere daha sevin kendinizi diye..Ve son olarak;kızınızın adaşı olduğumu söylemek istiyorum.Ama nedense pek sevmezdim ismimi;küçük meleğinizi ve sizin müthiş mücadelenizi görene kadar..İsmimi kızınızı hatırlayarak,sizin zor ama hayran oluası mücadelenizi takdir ederek taşıyorum..Belki(şimdilik) kızınız Ece değil ama başka bir Ece tarafından mücadelenizin çok takdir edildiğini,size çok hayran kalındığını bilin olur mu..Günü gelip de Ece ile kavuştuğunda onun sizinle çok çok daha gurur duyduğunu,bu güçlü ve "mutlu"duruşunuzun onu da çok mutlu ettiğini duyacağınıza eminim..Zaten hissediyorsunuzdur eminim;neticede o hep sizinle..❤️ Size bundan sonrası için dileyebileceğim tek şey;hep böyle bakmanız hayata,böyle güzel yaşamanız..Çünkü bence gerisine gerek bile yok.Acılar,sıkıntılar hep olur hayatta;önemli olan onları sizin gibi olgunca kabul edip onların varlığına rağmen doya doya gülmeyi,hayatı yaşamayı becerebilmekte..İnşallah zor sınavlar bir daha sizi bulmasın ama bu gücünüz,bu olgunluğunuz ve kahkahalarınız daim olsun..Çocuklarınla,tüm sevdiklerinle beraber hep böyle güzel yaşa tüm hayatını;sonrası(Ece'ye kavuşmanız.❤️ zaten sana en büyük mutluluk..❤️

    YanıtlaSil
  11. Rabbim sabırların en büyüğünü versin. Size çok içten sarılıyorum <3

    YanıtlaSil
  12. Gecen yil bir kaybimizin ardindan hemen ama hemen bloga yazmak istemistim Elif. Sanki yazinca icimde durmadan konusan ama durmadan konusan o ses susacak, soyleyecekleri bitince bir sakinlesebilecegim gibi dudundumstum. Oyle de olmustu biliyor musun. Yazmak kabullenmenin bir parcasiymis anlamistim. Sonra gorustugum bir psikolog da benzer bir sey soylemisti. Yazmak, kabullenmek, icindeki sesin susmasi. Yazdiklarin beni o zamana goturdu... Ah Elif...

    Seni bu olaydan cok once tanimistim. Ama sadece blogdan. Ecey'i duyunca icim yanmisti Elif. O zaman blog yazmak, okumak ne guclu bir seymis anlamistim sanki. Ve o zaman da ayni bu yaziyi okerken dusundugum gibi ah bir sarilabilsem demistim. Ah bir gidip "sen harika bir annesin Elif" diyebilseydim. Sonra kizim icin harika bir oyuncak yaptin onu alirken sarilirim dedim ama gelmemiz mumkun olmadi sen yolladin onu bize. Ben deniz her onunla oynadiginda sizi hatirladim.

    Simdi sarilamasam da soylemek istedim. Sen harika bir annesin Elif. 3 cocugun da senin gibi bir anneleri oldugu icin cok sansli ve sen de her biri icin cok sanslisin. Umarim hep guzel anilar aklinda olur.

    Sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  13. Canım elif ♥️♥️♥️

    YanıtlaSil
  14. Sana kocaman sarılıyorum canim Elif💚

    YanıtlaSil
  15. Çok güzel, çok metanetli, çok iyi yürekli canım Elif. Ece meleği senin öğretmenin, sen de bizim. Seviyorum seni çok:)

    YanıtlaSil
  16. Hatırlıyorum sizi,çok yakından takip etmesem de böyle yavrusunu kaybetmiş bir anneyi unutmamış beynim.o zaman çocuğum yoktu şimdi yanımda ve iki tane.okurken her anne gibi ağladım.sizlerin imtihanı ağır ama ödülü de kavuşması da çok güzel olacak inanıyorum.kalbinize huzur gelsin mutlu olun 🌼

    YanıtlaSil

Çok güzel yorum yazıyorsunuz.. Ne de güzel yazıyorsunuz.. Azcık daha yazsanıza..

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ibibikler

10 Kasım (2) 118 (1) 19 Mayıs (1) 2012 (1) 2013 (1) 23 Nisan (1) Abur Cubur (1) Adım Adım Paris (15) ağaç (1) aile (1) Alaçatı (1) Alış-Veriş (1) Alsancak (1) Amatör Radio (4) Ameliyat (1) Amsterdam (1) Amsterdam Gezisi (1) Anı (1) Anne (2) Anneannem (1) Anneler Günü (2) Anten (1) Asburger (1) Askeri Müze (1) Atatürk (4) Ayakkabılık (2) Baba (1) Baby Shower (1) Bağlama (1) Bahçe (11) balık (1) Barbie (1) Bastille (1) Bayram (6) Bebek (8) Bebek şekeri (2) Bere (1) best seller (1) beyne format (1) biberon (1) biberon kurutma (1) Bilmece (1) Bir Nevi Gastronomi Gezisi (1) Biri ADSL (1) Bit Pazarı (1) Biten kitap (1) Bitki (1) blogger kota (1) boyamak (1) Böcek (1) BTT (1) Bulb (2) Bumerang (1) cağ (1) Canavar (2) canon (2) Cem (18) Cemik (41) Cemik Ve Hayatın Zorlukları (2) Chatelet (1) Châtelet (1) Contest (2) cüzdan (1) çağ (1) Çamur (1) çanta (2) Çekiliş (10) Çekiliş Sonucu (3) Çeşme (12) Çeviri (1) Çeviri hataları (1) Çiçek (3) Çiğ Börek (1) çikolata (1) Çocuk (6) çocuk zaptetmek (1) Çocukluk (6) Dekor (9) Denedim (1) Deprem (1) DIY (7) Dikiş (2) Dilek (1) Dinozor (1) Diş (1) Diş Buğdayı (3) Diş Kurabiyesi (1) Diş pastası (1) Diş Sağlığı (1) Diyet (1) Doğal Yaşam (15) Doğumgünü (13) Doğumgünü Teması (5) Dolandırıcılık (1) Dolunay (1) Dost (6) Dükkan Vukuatları (1) Dünya Tiyatrolar Günü (1) E-Bay (1) Ecey (6) Ecey ve hayatın zorlukları (1) Eiffel kulesi (1) Ekmek (1) El Ayak Ağız Senromu (1) El emeği (13) El işi (16) el yapımı (3) Elfony Mutfakta (2) Elmo (1) emdr (1) en son ben duyarım zaten (1) Enstruman (1) escargot (1) Eskici Elfony (3) Esnaf Lokantası (1) eşeğimi kaybedip buldum (1) etamin (1) ev işi (1) Ev Yemeği (1) Evlilik Yıl Dönümü (1) fast food (1) Festival (1) Flypgs (1) fotoğraf çekimi (1) fox (1) Gare de Lyon (1) Gezi (10) Gıda Çarşısı (1) Gidelim Gömelim (19) Giritli (2) Gitar (1) gülgün sharafat (1) Günaydın (1) Günlük (4) hafta özeti (69) Ham Radio (1) Hamilelik (2) Hastalık (4) Hatıra (22) Havale (2) Hayal (1) hayatın zorlukları (1) Hayvanlar alemi (2) Hediye (9) Hekimköy (21) hhandesign (1) Hıdrellez (1) hikaye (1) Hobi (4) Huzur (1) ıldırı (1) içimdeki çocuk (1) ikbush (3) ilaç (1) ilk adımlar (1) ilkler (1) instagram (73) istanbul üniversitesi (1) isyan (3) İştahsızlık (1) iyi ki saklamışlar (4) izmir (2) Kabak (1) kabızlık (1) Kabus (1) Kadın (1) Kadınlar Günü (1) Kağıt Çiçek (1) Kağıt Ponpon (2) Kanaviçe (2) kar (2) Karatahta (2) kardeş (2) Karşıyaka (2) kaynar (1) Kebap (4) Kedi (2) Kek (2) Keman (1) kış (2) Kız (2) Kilo vermek (1) kitap (4) Kocci (7) kuaför (1) Kukla (1) Kurabiye (3) Kusmak (1) Kuytu Restaurant (1) kuzen (1) Kuzenler (1) Lal (1) Lale (1) Lazımlık (1) Le Vieux Belleville (1) liman restaurant (1) loğusa (1) Lokanta (3) Louvre (1) Mahfel (1) Mangal (2) Marmelat (1) Masal (1) Mendil Bebek (1) Meyve (1) Midye (2) Mikrodalga (1) Mizithropides (1) Moda (2) Mum (1) Mutfak (12) Müze (2) Nar (1) Naz (2) Notre Dame (1) Oje (1) Oklava Modeli (1) organik (2) Ot Festivali (1) Oyun (2) Oyuncak (3) Öğretmenler Günü (1) Öğretmenlik (1) Örgü (4) Örgü Modeli (1) Özel Gün (2) Özür (1) Pamuk Helva (1) panjur (1) Paris (13) Paris Gezisi (12) Parti (2) pasta (2) Patlamış Mısır (1) Pegasus Hava Yolları (1) Pelur Kağıt (1) Pembe (2) pembe panjurlu ev (1) Pigale (1) Pilor Stenozu (1) pinterest (1) Pisuar (1) Piyano (1) Pizza (1) Portatif (1) Pratik Tarifler (3) psikolojik tedavi (1) Rakı Balık (1) Ravioli (2) renk (1) Renkler (1) Restoran (10) Rezalet (1) roman (1) Sacre Coeur (1) saç traşı (1) Sağlık (1) Saklamak (2) Salgın (1) salyangoz (1) Seramik (1) Sevgililer Günü (1) Silinen Fotoğrafın Kurtarılması (1) soğuk (1) Spor (1) Sugato (2) Süleymancık (1) Süt (1) Süt Aknesi (1) Şeker Bayramı (1) Şifa (2) şişe kesmek (1) TA3GO (2) TA3YE (3) tatlı (1) Tavuk suyu (1) TC3EC (3) tedavi (1) Terör (1) tığ (1) Tiyatro (2) Topiary (1) Topuklu (1) Torbalı (1) Tuvalet (3) Tuvalet Eğitimi (2) Unlu Mamul (1) Urla (2) Usta (1) uyku (2) uyku arkadaşı (1) Uyku Düzeni (3) uyku eğitimi (2) uyku rutini (1) Vazgeçemediklerim (1) Vefaat (1) Venedik Pizza (1) Veri Kurtarma (1) video (2) Vine (1) Wurst (1) yağmur (1) Yalan (1) yardım (1) yasak (1) Yaş günü hazırlığı (1) yaz (1) Yaz Yemeği (1) yazlık kışlık (1) Yemek (40) Yeniden Başlıyorum (1) Yeniyıl (7) Yılbaşı (7) Yılmaz İpek Saz Sarayı (1) Yoğurt (1) Zafer (1) Zeytin (3)