Ecey The Çirkin Ördek Yavrusu - Bebeklerde Süt Aknesi

         Ecey 1 aylık..                                              Ecey 2 aylık..

Vakit ne kadar çabuk geçiyor.. Gözümü bir açtım Ecey doğmuş, kapatıp bir daha açtım iki aylık olmuş.. :)

Ben hiç "aman zaman geçmesin, bebem büyümesin, şimdi çok tatlı" diyenlerden olmadım.. Hele Cemik için bi 6 aylık olsa da normale dönse diye baya baya şafak sayıyordum.. Ama gerçekten de 6 aylık olduktan sonra daha bir keyifli oluyor bebek büyütmek.. Düzenleri oturmuş oluyor, uykuları uzuyor, en önemlisi de çok daha fazla iletişim kuruyorlar.. 

O yüzden Ecey için de "zaman dursa da hep böyle minnak kalsa" demiyorum.. Geriye dönüp bakabileceğimiz, bu günlerini hatırlatacak fotoğraflarını çekmeye devam.. Bugün şunu anladım ki fotoğraf çekmesem iki ay arasındaki farkı bu kadar net göremeyecektim.. Çünkü unutmuşum..

Ecey hanım doğduktan birkaç gün sonra yüzünde bir iki tane benek çıkmıştı.. 

Hatta biz kendi aramızda "aaa ergenlik sivilcesi, keh keh keh" diye gülüşmüştük.. 

Her gün biraz daha  artmaya başladı.. Çoğaldı da çoğaldı, kulaklarına kadar bütün yüzü, alnı, hatta saçlarının arası bile doldu bu sivilcemsi beneklerle..

İlk hamileliğim boyunca okuduğum kitaplardan süt aknesi olduklarını biliyordum.. O yüzden fazla kulak asmadım.. İlk ay kontrolünde doktorumuz da aynı şeyi söyledi.. "Geçer" dedi..

 İki ayını doldurmadan geçti gitti :)

Peki neymiş bu süt aknesi? Bir sürü kaynağa baktım hepsinde de farklı farklı bilgiler var.. O yüzden ben ortaya karışık bir mini özet çıkartıyorum.. 

Süt aknesi adı üstünde, bebeğin anne sütüne karşı olan hassasiyetinden dolayı meydana çıkarmış.. Aslında biraz da anneden bebeğe geçen hormonlardan dolayı olurmuş. Zamanla bebek, anne sütüne alıştıkça bu akneler kaybolurmuş. 

Aynı zamanda bebek emdiği sütün bir kısmını geri çıkarıyorsa ve bu çıkardığı süt cildine temas ediyorsa da akne oluşabilirmiş. 

Bu akneler her bebekte olmamakla beraber -ki Cemik'te yoktu- çok yaygın görünürmüş. Eğer bu benekler deriyle alakalı bir hastalık değilse genelde 2-3 aya kadar kendiliğinden geçermiş.. Ama daha uzun sürerse tedavi edilmeleri gerekebilirmiş.. Yine de unutmayın ki sivilceli 1-2 yaşında çocuk pek görmüyoruz.. O yüzden evham yapmayın.. 

Akneli dönemde ne yapmamak lazım?  Çocuğun yüzünü sabunla yıkamamak, krem ya da yağ sürmemek lazımmış.. Hele hele patlatmaya çalışmak?! Sakın ha! :) Ben Ecey'i her gün yıkıyorum ama yüzüne şampuan değirmiyorum, duru suya batırılmış pamukla siliyorum sadece.. 

Yani kısacası hiçbir şey yapmamak lazım.. Zamanla geçecekler..

Uyarı! İnsagramda Ecey'in aknelerini gören bir arkadaş kendisinin başına geldiği için beni de uyarmıştı.. Onun bebeğinin akneleri geçmeyince alerji testi yaptırmışlar; süt ve süt ürünlerin alerjisi çıkmış.. Yani 2-3 ayda kendiliğinden geçmemişse akneler doktorunuza danışın.. 

İşte böyle efenim.. :) 

2 aylık Ecey, bebek poposu pürüsüzlüğünde, aknesiz ciltler diler.. ;)

29 Ekim Cumhuriyet Bayramı

 

Bayramımız kutlu olsun...

Çocuklarım da bu bayramı anlı şanlı kutlayacaklar!!
Kimse de buna engel olamayacak!!

 

Posted with Blogsy

Haftanın instagram Anları VOL 53 - 54

Buyrun son iki haftanın instagram anlarıma...

Ev erişteli kara şimşek.. Favori yemeklerimdendir ama kocci sevmediği için pek pişiremiyorum.. Yemeğin susuz durduğuna bakmayın.. Ekmek yememek için suyundan koymadım..

7 Ekim doğum günümdü.. Email kutum doldu taştı :))

Doğumgünü yemeği için Sığacık'a gittiğimizden bahsetmiştim.. Cemik omzumda, Ecey önümde ;)

Cemik çok neşeliydi o akşam.. Gezmeyi çok seviyor..

Akşam yemeklerimizi güzel yiyince oğlumla kendimizi ödüllendirdik.. Küllahta dondurma keyfi yaptık..

Bu Cemik efendinin kırmızı düt dütü.. Henüz direksiyonu amacına yönelik kullanamıyor ama gaza basmak konusunda usta oğlum..

Hafta başında hala inanamadığımız, kötü bir haber aldık.. Kocci'nin teyzesini aniden, kalp krizinden kaybettik.. Ankara'da yaşadığı için çok sık görüşemesek de çok ama çok seviyordum.. Benim üzerimde bile o kadar çok hakkı var ki.. Hasta olduğumda bana bakmışlığı bile var.. Hala inanamıyorum..

Son görevimizi yerine getirmek için Ecey'i de alıp günübirlik Ankara'ya gidip geldik arabayla.. Bu da Kocci'nin ceketi ve babasının kokusunu özlemiş Nazo..

Sabah neşesi Cemik.. Kaldırmak için odasına girdiğimde kendi kendine saklambaç oynuyordu.. :)

Pazar günü annemlerin Kuşçular Köyündeki bahçesine gittik.. Cemik tavukların, horozların ve hatta ördeklerin peşinde koşturdu durdu..

Yine dayanamadım valla.. Hiç işim yokmuş gibi lahana sarması yaptım ayıptır sölemesi :) Ama çocuklarım nasıl oluyorsa işim olduğunda acayip uslu duruyorlar, hiç uğraştırmıyorlar beni.. Dağlara taşlara!! Tak tak tak.. Nazar değmesin :)

Kızım Ecey ve ilk gülücüklerden bir kare.. Artık yavaş yavaş gülümsemeye başladı..

Zeytin maceramdan da bahsetmiştim.. Büyük kalemlerdendi.. Halloldu gitti ;)

Bu da hallolan başka bir iş.. Güllerimiz de artık budanık.. Bunu da listeden sildim..

Uyuma şeklini sevdiğim Ecey.. :) Nasıl da büyüyor ve her gün değişiyor..

Dün Kocci'nin biraz acelesi varmış sanırım.. :)

Cemik ve meyve saati... Şevkle yemeye başladığı elmayı ben dürtmeden bitireceği günleri de görecek miyim acaba :))

Ve Orco Cemik :) Dün babaannesiyle dedesini görmeye gittik.. Ceket almayı unutunca yanımıza, Kocci böyle bir çözüm buldu..

.

.

İşte son iki hafta da böyle geldi geçti.. Üzüntülü günler geçirdik.. Üzüntü geçti mi? Hayır.. Ama zamanla acısı azalıyor insanın.. Kanıksanıyor herşey..

Herkese mutlu hafta sonları dilerim...

 

 

 

Posted with Blogsy

Adım Adım Paris VOL 8 - Louvre Müzesi

Paris gezisi postlarını boşladım boşlayalı iyice hevesim kaçtı.. Zaten adım adım kısmı da yalan olur bundan sonra, adımları unutmaya başladım çünkü.. :)

O yüzden ben de karışık kuruşuk devam ediyorum..

Paris'e gidip de Louvre müzesini gezmemek olmaz aslında.. Ben daha önce gittiğimde gezmiştim ama Kocci gezmemiş.. O yüzden bi gidelim dedik.. Tablodur, heykeldir her ne kadar muhteşem olsalar da pek bizim ilgi alanımıza girmediği için ve ben de Kocciyi iyi tanıdığımdan Louvre'dan çabuk sıkılacağını tahmin ettiğimden Louvre gezisini Pazar gününe denk getirdim.. Her ayın ilk Pazar günü Louvre'a giriş ücretsiz, biz bu durumu değerlendirdik; en az bir günün ayırılması gereken Louvre gezisini muhtemelen 1 saatle halledeceğimiz için ücretsiz girip çıkmak bize mantıklı oldu ;)

Nitekim o kadar bile sürmedi sanırım bizim turumuz :)) (Ayıp bize ama valla ben daha önce saatlerce gezmiştim). Fotoğrafta beni ve 6 aylık Ecey'i görüyorsunuz ;)

Herkesin anlayacağı açıklıkta bir uyarı hemen dikkat çekiyor içeriye girince.. Cüzdanlara dikkat! Kapkaçtır, cüzdan çarpmadır sadece Türkiye'de yok yani.. Aman dikkat!

Her ne kadar ilgi alanımız olmasa da -kendi adıma konuşayım- devasa büyüklükteki tablolar ve detayları büyüleyici.. Bu arada biz sadece Mona Lisa'yı görmek için Louvre'un o kanadına yürüdük.. Kocci "bi Mona Lisa'yı göreyim bari gelmişken" demişti..

İşte o meşhuurrr Mona Lisa... Miniminnacık bir tablo kendisi.. Bilmiyorum belki fazla gözümüz alışık olduğundan mıdır nedir bizi pek heyecanlandırmadı.. Aksine önündeki kalabalığı yarıp fotoğrafını çekmek bir eziyet olduğundan kendisini hoş hatıralarımın arasına alamayacağım :)) Ecey de karnımda baya bir strese girmişti..

Mona Lisa'nın en önemli özelliklerinden biri her açıan size bakıyormuş izlenimini vermesiymiş ya...

Aha bu bebe de her yerden bize bakıyordu...

Hatta bu arkadaş da...

Ve hatta bu kardeş de... :))) valla hepsinin de gözü her açıdan üzerimizdeydi.. Mona Lisa yanlarında az bile kalırdı hatta..

Tabi ki muhteşem mermer heykeller de vardı... Düz beyaz renkliler yine alışılmışken....

İki renk mermerden yapılma heykeller bence muhteşemdi... Üstündeki kıyafetinin detaylarına bayıldım.. Aksesuarlarıyla da uyumluydu.. Puanım 3 ! :P

 

İmza: Cemik'in uyku saatinde evde ses olsun diye açılan kanal D de "bana herşey yakışır"a maruz kalan anne..

 

Haydi herkese iyi gezmeler...

 

 

Posted with Blogsy

Gidelim Gömelim VOL 7: Sığacık Liman Restoran

Yine bir "Gidelim Gömelim" ile beraberiz..

Bu sefer, geçen hafta Pazar gününe denk gelen doğum günüm vesilesiyle bir senedir gitmeye fırsat yaratamadığımız Sığacık'a gittik ve "hmmm bu teyzeyle amca işten anlar" diyerek gözümüze kestirdiğimiz bir çifte nereye otursak diye sorduk.

"Kaleye doğru yürüyün, iki lokanta var, ikisi de olur" dediler, biz de yürümeye başladık.. Ecey'in bebek arabasını babası yürütüyordu ama böyle bir poz vermesem olmazdı.. :) Dört kişilik çekirdek ailecek ilk gezmemizdi..

Gündüz gözüyle pek gezemedik aslında ama Foça'ya benzer bir hali vardı Sığacık'ın.. Sahil kasabası olduğu için midir nedir bizde öyle bir hava yarattı ve bayıldık...

Neyse efenim, denize sıfır iki lokantadan Liman Restaurant'ı tercih ettik ama önce bir meze, balık sergisini görelim dedik.. Vitrindeki buğudan pek belli olmamış ama mezelerin görüntüsü dolayısıyla doğru seçim yaptığımıza karar verdik..

Bu vitrin de ara sıcakların bulunduğu vitrindi..

Ve tabi ki balıklar.. Pek balıktan anlamadığımız halde bize bakan fıldır fıldır gözlerden tam not verdik tazelik açısından..

Şaraplar ve...

Rakı çeşitliliği açısından da çok zengindi.. Seç beğen iç..

Mekanı Cemik de çok sevdi, uzun süre akvaryumun başından ayıramadım.. Hepsine "Daz gel Daz gel" dedi.. Naz yanımızda olsa o da gelmelerini isterdi herhalde :))

Klasik bir laf ama yazdan kalma bir gün yaşıyorduk, o yüzden dışarıda oturmayı tercih ettik..

O kadar şarap ve rakı çeşitliliğne rağmen biz bira söyledik.. Şöfer Nebahat olarak olarak bir biradan fazlasını içemeyecektim zaten.. :)

Yine oburluk yönümüz ağır bastığından mezeleri didiklemeden fotoğraflarını çekmeyi unuttum.. Hatta bir de "yengeç bacağı" söylemiştik ama benim elim telefona gittiğinde çoktan onlar midemizi boylamıştı..

Neyse... Vazgeçilmezimiz deniz börülcesi ve yoğurtlu semizotu salatasını görüyorsunuz..

Balık sofrasının olmazsa olmazlarından kalamar.. Abartmayayım ama sanırım hayatımda yediğim en lezzetli kalamardı..

Mezelere ağırşık verince balığı az tuttuk, ikişer tane barbun söyledik... Balıklarımız da tam not aldı..

Cemik de hem ona söylediğimiz mercimek çorbasını içti hem de sofradaki herşeyden otlandı.. Bol bol etrafına bakındı, muhteşem havanın, manzaranın ve deniz kokusunun tadını çıkardı..

Ecey ne mi yaptı? Tertemiz deniz havasının çarpması neticesinde bebek arabasında mışıl mışıl uyudu :)

.

.

Mekandan "en yakın zamanda tekrarlamalıyız" diyerek ve herşeyden inanılmaz memnun kalarak kalktık.. Şiddetle tavsiye ediyoruz.. Siz de gidin gömün...

.

Mekanın açık adresi: Sığacık Mahallesi Atatürk Meydanı No:5

Tel: 0232 7457011

Afiyet olsun :)

Posted with Blogsy