Kardeş Meselesi

Biz iki kardeşiz.. Bir erkek kardeşim var benim. Kardeşimle, ben evlenene kadar hep birbirimizi yedik.. Ama yine de kardeşin ne demek olduğunu, ne kadar önlemli olduğunu da çok iyi bildik.. 

Biz hep paylaşarak büyüdük.. İlkokula kadar aynı odayı paylaştık.. Aynı oyuncakları paylaştık.. Kumanda için kavga ettik.. Beraber yaramazlık yaptık.. Birbirimize pusu kurup eşek şakaları yaptık.. Aynı okullara gittik.. Belki okulda birçok kişi kardeş olduğumuzu bile bilmiyordu ama biz hep birbirimizi gözettik.. Çaktırmasak da birbirimizi koruduk.. Sırlarımızı sakladık.. Yaramazlıklarımızı örtbas ettik, bazen de üstlendik.. 

Hiç bir zaman mıç mıç sulu zırtlak sevgi pıtırcığı kardeşler olmasak da kardeş sahibi olmanın değerini bildik..

Kocci ise tek çocuk.. Ben ona hala daha kardeş sahibi olmanın ne kadar güzel bir şey olduğunu anlatamadım.. Onun için kardeş demek sorun demek.. 

Ama kardeş demek yarın öbür gün annen ve babandan zorunlu olarak ayrıldığında başını yaslayabileceğin, karşılıksız olarak yardım isteyebileceğin tek kişi demek.. 

Zor bir anında kimseye anlatamadığını anlatabileceğin kişi demek.. 

Kabul ediyorum etrafımızda kötü örnekler var.. Kardeş kardeşe bunu yapar mı? dedirten çok olaylar gördük ama yine de "iyi ki kardeşim var" demekten bir gün bile vazgeçmedim..

Ve oldum olası da hep iki çocuğum olsun istedim.. Yıllarca Kocci'yi ikna edemedim.. Ta ki Cemik doğana kadar.. Cemik güzel birşey çıkınca hadi bi daha dedik :)

Bugün 2 numara 12 haftalık oldu.. 

Kabaca 3 aylık da diyebiliriz.. Sağlığı çok şükür yerinde..

İlk kontrolde düşük tehlikesi vardı.. 2-3 hafta ilaç kullanımı ve bol istirahatle atlattık bu durumu.. Zor geçen bi 2-3 haftaydı çünkü ilaç yüzünden sürekli tansiyonum düşüyordu, midem hafif hafif bulanıyordu, hiçbir şey yiyemiyordum, sürekli başım dönüyordu..

Neyse ki ilaç bitince bütün bu sıkıntılarım da geldiği gibi gitti.. Şimdi hamileliğimin keyfini sürmeye başladım.. 

Hiç bir sıkıntım yok.. Cemik'te de çok güzel bir hamilelik geçirmiştim.. Darısı buna diyelim :)

Cemik daha yeni yaşını doldurdu, aklından zorun mu var diyenlere cevap vereyim şimdiden :)

Kardeşimle aramızda 15 ay var.. İkiz gibi büyüdük de diyebilirim. Böyle olduğunda kimsenin üstüne abla ya da abi yükü olmuyor.. Ortak arkadaşların olabiliyor.. Aynı okullara gidebiliyorsun.. Beraber oyun oynayabiliyorsun.. Yaşıt olduğun için çok daha fazla şey paylaşabiliyorsun.. Bu işin kardeşler bakış açısı..

Anne baba açısındansa..  

Büyümüş bir çocuğun rahatlığına alışmadan ikincisinin uykusuzluğu, yorgunluğu fazla koymuyor.. Eliniz her şeye alışık oluyor. Pratikliğinizi ve taze bilgilerinizi yitirmeden ikinciyi de büyütüveriyorsunuz.. 

İkinci çocuk geldiğinde ilki henüz çok minik olduğundan kıskanmıyor.. Kıskançlık sorunuyla boğuşmak zorunda kalmıyorsunuz.. 

Diğer bir konuysa iş hayatına dönüş.. 

İşte böyle :) Şu an merak konusu cinsiyet.. Onu öğrenmeyeyse daha bir ay var.. 

Görsel