Okudum: Elif

Artık eskisi gibi kitap okumaya vakit bulamıyorum..

Ama günde 15 dakika Cemiş'in banyo keyfi sırasında bir molam var..

Hamileliğimde de bol bol bebek bakımı, çocuk gelişimi okumuştum..

Bir süredir Paulo Coelho'nun Elif'i okuyordum..

Geçenlerde bitti..

Hemen değerlendirmem lazım..

.

.

Benim en çok beğendiğim kısmı çevirisi.. Bence çevirmen iyi bir alkışı hak ediyor.. Yazarın duygularını ve söylemek istediği her cümleyi en ufak bir kayıp olmaksızın çevirmiş..  En azından ben öyle hissettim.. Franıszca ve ingilizce bildiğim için bugüne kadar okuduğum birçok çeviri kitapta "yazar aslında bunu demek istemiştir, hay ben senin çevirine!" dediğim olmuştur.. -çevirmen kızı olarak oluyor öyle ukalalıklarım :) anamdan bulaştı- 

Ayrıca ne bir cümle düşüklüğü ne de bir imla hatası.. O konuda okuması çok keyifliydi.. Bu anlamda kusursuz kitap zor bulunuyor..

.

Hikayeden bahsetmek gerekirse.. Bence hayal kırıklığı.. Tamamen tahmin edilebilir bir son, ya da son bile değil.. Havada kalmış bir final.. Sayfalar azaldıkça "acaba nasıl bir son olacak" dedim durdum ama hayal kırıklığı..

Bana biraz özet gibi geldi.. Tasvirler yetersizdi.. Hayalimde canlandıramadığım sahneler çok..

Hikayede sürekli bahsedilen Türkiye'den yana hiçbir vurgu yok.. Bir de hikayede "ben bunu daha önce biliyordum" havası çok var.. Heyecanlandırmadı, meraklandırmadı..

Ben beğenemedim.. Ama dili akıcı olduğu için sonuna kadar okuttu..

.

Şimdi ne okusam hala karar veremedim? :)