Benim evim..
Genç bir karı kocanın evi..
4 kişilik bir aile..
Karı, koca, bir çocuk ve bir bebek..
Ha, bir de kedi..
Kedi yaşlanmaya başlamış.. O da evin bir üyesi.. Hatta
aileden..
Can’la benim dışımda evimize gelen ilk canlı..
Sağlığı yerinde ama kediler fazla yaşamıyor sonuçta..
Ben kendimi Naz’ın kaybına hazırlamaya çalışıyorum…
Hatta bir çok kişi “ben hayvan besleyemiyorum, öldüklerinde
çok üzülüyorum” der.. Ama o güne kadar
yaşattıkları mutluluk, karşılıksız sevgi hissi her şeye değmez mi? Hayattan bu
kadar da kaçılmaz ki! Ya da üzüntüden..
Ben kendimi Naz’ın gidişine hazırlarken, -ki ona bile daha
çok var kafamda- bir sabah en büyük acıyla karşılaştım..
Kalbim öyle fena acıyor ki..
Gerçekten o ilk günlerdeki his değişiyor.. O günlerde
yaşanan acıyla, üzerinden 2 ay geçince yaşanan acı çok daha farklı oluyor..
Ama yüreğim sıkışıyor..
O ilk günlerdeki taptaze acı azalıyor da.. Ya özlem?
Gözlerimi kapatıp, Ecey’i hayal ettiğimde hissettiklerim bir gün
geçecek mi?
“Bir gün acı azalacak, biraz zaman..” diyebiliyordum ama “bu
özlem de bir gün bitecek” diyemiyorum..
.
İlk günlerde hemen
gidiversem kızımın arkasından, ölüm ne kadar da tatlı bir şeymiş aslında
diye düşünüyordum.. Aslında hala öyle düşünüyorum.. O içimde çok büyüttüğüm
ölüm korkusundan zerre kalmadı bende ama, normalleştiğimin
en büyük kanıtı sanırım “hemen ölmeyeyim, daha yaşayacaklarım var, daha Cem’i
büyüteceğim” diyebiliyor olmam..
O kadar karmaşık ki hislerim..
İki ayda toparladık kendimizi diye düşünmeye başlamışken şu
günlerde yerlerde sürünüyorum..
Doktorum 6 ay diyor.. Şok, inanamama, kabullenememe, özlem..
Hepsi sırayla yaşanacak.. İnsanlar yaşamış bunu.. Bu iş böyle olacak.. İlk 6 ay
çok zormuş..
Evet, şok geçti, olan bitene inandık, hatta zor da olsa
kabullendik.. Ama ya özlem?
Özlem dışındakilerin hepsi için zamanla geçecek
diyebiliyorken, özlem için diyemiyorum..
Özlemek ne demek?
Yine Ece sayesinde öğrendim.. Keşke gezmek için gittiği
yabancı bir memleketten döneceği günü iple çekerken özlem duysaydım, ya da
üniversite için başka bir şehre gittiğinde, ya da ne bileyim, mesleği gereği
ataması çıktığında, ya da uzaklara gelin gittiğinde..
Senede bir gün görebilseydim.. Ya da iki senede bir.. Üç
senede bir de olur.. Dört senede bir.. Beş, altı, yedi, sekiz, dokuz, on..
Birebir görme imkanımız olmasaydı da internetten görüntülü
konuşabilseydik.. O da olmuyorsa telefondan sesini duyabilseydik.. O da
olmuyorsa iki satır mektuplaşabilseydik..
Ama hiç biri olmuyor.. Olamayacak..
Hepsinden geçtim, rüyamda bile göremiyorum..
Göremiyorum…
Ya da görüp de hatırlayamıyorum…
.
Bizim evimiz..
Genç bir çiftin, biri daha bebek iki çocuklu evi..
Ve tabii bir de kedi..
Çok gücüme gitti, çok zor geldi..
Bizim evimiz cenaze evi olacak bir ev değildi..
Tanımadığımız insanlar taziyeye geldi..
Evde helva pişti, dağıtıldı..
O çok sevdiğim helva kokusu ruhumu acıttı..
Loğusa şerbetinin kokusu hiç gitmeseydi keşke..
O helva hiç pişmeseydi..
Keşke annecim, keşke..
"Ben gitmek istemiyorum" deseydin.. :(
yazamıyorum, okuyamıyorum ki sen böyle yazınca yazayım.. bir umut veremiyorum sana, bir tebessüm olamıyorum.. sen yazarken ağlıyorsun, ben okurken.. sen taa içinde yaşıyorsun yazdıklarını, ben senin acını anlamaya çalışıyorum.. paylaşmaya çalışıyorum, birazcık yükünü azaltayım diyorum..ama zor.. bana böyle zorken sen nasılsın.... ama azalıcak.. geçmeyecek.. hiç bir zaman hemde.. hatta ara ara kabuğu kazınıp tekrar kanayacak..sonra yine kabuk tutacak.. hepimizin dualarıyla, allahın yardımıyla hafifleyecek...
YanıtlaSildua ve sevgiyle kal..
Hiç tanımadığım ama kısacık bir sürede uzaktan çok yakın hissettiğim Elif, canımsın...
YanıtlaSilahh elif, can elif... benim okurken içim acıyor sen bunları yaşıyorsun , hissediyorsun :( Sabır dilemeye bile utanıyorum. En azından yazabiliyorsun lütfen bırakma...
YanıtlaSilElifim, annem üç çocuk kaybetmiş; biri 2 yaşında biri 1.5 diğerinin yüzünü bile görmemiş, doğumda olmuş. En kötüsü de olum nedenleri bulunamamış.annem önümde yaşadı bu acıyı bize fazla da hissettirmeden.ben tanımadı kardeşlerini hiç ama abin diye anlattı bize zaman zaman, benim sesim onları hep, hatta annemden habersiz mezarları giderim hala.ama ben evlat açısının ete kemiğe bürünmüş halini seninle tanıdım, Ecey e ben hala her gün yanıyorum, her gün seni düşünüyorum, bloguna her gün bikaç kez bakıyorum. Dualarimdasin Elifim
YanıtlaSilne denirki.. ne diyeyim ki.. kimse bişey diyemez bu yazılanlara, yada tasavvur edemez neler yaşadığını.. Anlayamaz yaşamadıktan sonra.. Keşke sende anlamasaydın, keşke sen ve hiçbir anne yaşamasaydı. Hiçbir ev böyle bir hüznü haketmez heleki bu kadar yaşam dolu ve bizim için sadece fotoğraftan ibaretken bile kendi ailemizmiş gibi gerçekken..
YanıtlaSilKızıma hamileyken ben karnımda ölme durumu yada ölü doğma durumu vardı benden kaynaklı bir problemden. O nedenle azda olsa çok azda olsa anlayabiliyorum sizi. Sonra doğdu kucağıma aldım günlerce yopğun bakımda kaldı ve eve geldiğimizde artık o kadar yerleşmiştiki beynime hiç uyumadan onun nefesini kontrol ediyordum. neye çare olacaksa ne yapabileceksem.. Hepimiz elimizden geleni yapıyoruz ama sizinde dediğiniz gibi bu can Allah'a emanet.. O verdi o aldı. Dayanma gücü veriyor Rabbim ve inan Elif özlemde zamanla eskisi gibi olmuyor. Olsa yaşamak mümkün olmazdı.
Seni çok seviyorum, hep iyi olmanı diliyorum
Ecey hep dualarımda
Sevgiler güzel anne-ketrin
Acınızı paylaşıyorum demek yetesiz.. Nasıl teselli edilir ne denir bilemiyorum. Tüm kalbimle iyi olmanızı diliyorum. Hergün biraz daha, bir önceki günden daha iyi..
YanıtlaSilGözlerimde yaş boğazımda bir yumruyla okudum. Allah sabrınızı kat be kat artırsın. Nasrettin hoca ağaçtan düştüğünde ne demiş bana doktor değil ağaçtan düşen birini getirin derdimi anca o anlar. Bir anne olarak bunları hissetmen o kadar normal ki eğer hemen unutsaydın, hemen normal hayatına devam etseydin anne olamazdın ki... Bir kadın anne olduysa çocuğu hayatta olsa da olmasa da, iyi ya da kötü olsa hiç farketmez annelik bitmez ta ki anne ölene kadar. Yoksa annelik bu kadar kolay değil. Bu sebeple bu durumdasın. Sabır sabır sabır.
YanıtlaSilkeşke..
YanıtlaSilAh Elif, Ah melek Ecemiz ah... Sana teselli sunacak tek bir kelimem dahi yok:( Dün akşam Bumerang'ın Adana'daki etkinliğinde Adanalı bloggerlar buluştuk ve seni andık. Masadaki herkes sana sabırlar diledi. Öyle çok sevenin, seveniniz var ki... Acını paylaşan, senin için dua eden o kadar çok insan var ki... Dayan Elif, pes etme! Senii ve o güzel ailen çok seviyoruz...
YanıtlaSilCok etkileniyorum sìzi okuyunca....duygularini bu kadar doggal anlatabilen bir insan...
YanıtlaSilRabbim size sabirlarin en buyugunu versin insallah.....
benimde iki yaşında bir oğlum var,hikayenizi öğrendiğim günden beri birçok kişi gibi bende sürekli sizi takip ediyorum, geçen arkadaşlarıma sizden bahsettim, acının kıyaslaması mümkün değil tabi ki olamaz ama, arkadaşlarımda dediler, ölümünde iyisi kötüsü var, özellikle son günlerde medyadaki haberlerden sonra, tecavüz edilip işkenceyle göçüp giden yavrularda var malesef, sizin meleğiniz melek olarak gitti ve sizi bekliyor orada, birgün özlem bitecek mi dediniz ya bitecek tabi... kavuşacaksınız...
YanıtlaSilAçıyorum, okuyorum, ağlıyorum, dayanamayıp kapatıyorum. Sonra yine dayanamayıp açıp okumaya başlıyorum, sanki okuduğumda bana anlatmış gibi dertleriniz hafifliyor gibi yada ağladığımda sizin yerinize ağlıyormuş gibi. Tanımamama rağmen çok sevdim sizi kardeş gibi. Paylaşmak istiyorum acınızı o yüzden. Ama saçmalıyorum belki de nasıl paylaşılabilir ki. Ve dua ediyorum Rabbim size eşinize Cemik'e uzun ömür ve dayanma gücü versin.
YanıtlaSilElifim ne yazam bilmiyorum daha dogrusu yazamiyorum her gün duva edıyorum sabır diliyorum
YanıtlaSilCanım benim;
YanıtlaSilYazdıklarını okurken gözyaşlarımı tutamadım.
Çok gücüme gitti, çok zor geldi..
Bizim evimiz cenaze evi olacak bir ev değildi..
Demişsin ya, okurken göz yaşlarım sel oldu. Allah sabrına, sabrınıza sabır katsın. Çok zor Elifim. Ne desen, ne yazsan haklısın Elifim.
İyi ki Cemik var. Seni hayata bağlayacak olan Cemik.
keşke diyebilseydi, keşke..özlemle başa çıkabilmenin yolunu öğreneceğin zaman çok uzak değildir inşallah..
YanıtlaSilCanım Elifim;
YanıtlaSilKeşke annecim, keşke
"Ben gitmek istemiyorum" deseydin
Demişsin ya, belki bu son satırı kaç defa okudum, kaç defa tekrarladım hatırlamıyorum.
Keşke Elifim. Keşke bir mucize olsaydı, olanlar sadece kötü bir rüya olsaydı. Çok ama çok üzgünüm. Bildiğin gibi değil.
Dualarımdasın, dualarımızdasın Elifim...
Allahim size guc ,kuvvet,sabir versin ...Ahhh evlat acisi ...yuregimden hissediyorum hislerinizi,acinizi,ozleminizi ...Ben de bir anneyim ..Yazdiklarini her okudugumda gozlerimdeki yaslara,bogazimdaki dugumlenmelere hakim olamiyorum ..sevgiler...
YanıtlaSilÇok zor elbette.. Ama Ece yi tekrar göreceksin. Kaç yıl sonra bilemezsin ama o gün gelecek Elif.. İnançların tek sığınağın olsun.. Seni çok içten seviyoruz. Acına ortağız güzel anne..
YanıtlaSilNe olur inşirah suresini oku kalbin biraz da olsa feralar. Seni çok seviyorum Elifim... Her an dualarımdasınız . Sen ve Melek Ece...
YanıtlaSilMerhaba Elif, ben de herkes gibi acini en derinden paylasan annelerden biriyim. Yasadiklarini düsünmedigim gün gecmiyor. Seni ve hissettiklerini okudukca, seni tanimasam da, elimden birsey gelmese de kafamda hep sana nasil yardimci olabilirim, ne yapabilirim de acisini azaltabilirim düsüncesi olusuyor. Öncelikle seni her düsündügüm de sabir ve güc diliyorum, herkes gibi benim de dualarimdasin....Ben Almayada yasiyorum. Burada cocuklarini SIDS (ani bebek ölümü sendromu) den kaybetmis aileler icin bir internet platformu var. Bu Platformu, kendi cocuklarini bu sekilde kaybetmis bir aile olusturmus. Platformda aileler bu agir kaderi ve acilarini paylasiyorlar. Bu kaderi yasayip da tekrar cocuk sahibi olanlarin endiseleri azaltilmaya calisiliyor, hatta alinabilecek önlemler ve ilk yardim önerileri paylasiliyor. Akil vermek böyle bir durumda hic haddim degil, seni ve yasadiklarini ancak sen bilirsin ama acaba Türkiye de de var midir böyle bir platform, bazen ayni acilari paylasmak acilari biraz da olsa dindirebilir diye düsünüyorum. Ya da keske sen vesile olabilsen böyle birseye, buradaki o aile gibi....Belki de yanlis düsünüyorum bilemiyorum.... Dualarimdasin, sen ve ailen, sevgiyle kal
YanıtlaSilSeni bu kadar seven insan sana iyi gelecek azıcık bir şey için inan dünyayı ayağa kaldırır. Dua ediyoruz, durmadan ve içten. Kavuşsunlar diyoruz, en doğru zaman geldiğinde. Kimi zaman biz de aaah keşke diyoruz, kolumuz kanadımız kırılıyor. Ama olmaz bu. Bize düşen senin yanında olmak. İnan herkes sizi Ecey'in cennette karşılayacağı güzel gün için dua ediyor.
YanıtlaSilSen bizim sesimizi, dualarimizi duy. Sevgimizi, şefkatimizi hisset bırak duyma geri kalanlari. Onlar seni her nasıl üzdülerse emin ol kalplerinde merhametten, anlayıştan, halden anlamaktan, acıyı paylaşarak azaltmaktan zerre dahi olmadığındandır.
YanıtlaSilElif abla, acın çok yeni geçicek hafifleyecek diyemiyorum ama zamanla hayat normale dönücek,ece aklına geldiğinde için hep aynı acı, hep aynı özlemle yanacak ananemden biliyorum büyük teyzemi 6 aylık (54 yıl önce) dayımı ise 14 yaşında . (47 sene önce) toprağa vermiş,ananem diyorki acım hep taze,özlemim çok geçmiyor �� çok zor günler geçiriyorsun allah sana peygamber sabrı versin bende bir anneyim yazdıklarını okurken gözyaşlarıma engel olamıyorum lütfen güçlü ol Ece hep senin yanında...
YanıtlaSil:((((
YanıtlaSilAğustosta kedimi kaybettim. Hem de hiç hazırlıksızken. Bir an yanımdayken, diğer an ölüsünü buldum sokakta. Hem de yaşlı da değildi, 1.5 yaşındaydı daha. Ama o kısacık ömrüne neler neler sığdırdı bir bilseniz... Bana on senede yaşayamadıklarımı yaşattı. Acısını, hüznü, sağlığın değerini anlamayı, gecenin bir yarısı kalkıp nefesini yoklamayı, uyurken çıkarttığı o sesi dinleyip huzura bulmayı, ölüme çok yaklaşmayı ve daha da önemlisi asla pes etmemeyi. 5. kattan 3. kez düştüğünde 1 ay veterinerde kalmış, mış diyorum çünkü ben uzaktaydım ve haberim yoktu. Benim geldiğim gün taburcu ettik oradan. Veteriner beni hazırladı, yatak yaralarını iyileştireceğiz, hayatını kolaylaştırmaya bakacağız, hatta protez için görüşmeler bile yaptık. Ama benim kızım geldiğinin 2. günü kendi kendine adım atmaya başladı, veterinerler, profesörler inanamadı hepsi sevginin mucizesi dediler. Son zamanlarında koştu, zıpladı bile hatta. Bana asla pes etmemenin ne demek olduğunu gösterdi, ve melek oldu... Yüreğim yandı, isyan ettim, ağladım, neler neler yaptım... Bir şey daha öğretti bana; ölenin acısı ve özlemi hiç bitmiyor. Çok azalıyor, yok olacak dereceye geliyor, sonra bir gün bir bakıyorsun geri dönmüş, hem de nasıl bir özlemle... Unutmuyorsun, ama günlük yaşamın içinde aklından çıkıyor biraz. Acın azalacak, çok azalacak hem de, buna o kadar eminim ki... Yine güleceksin, evde keyif çatacaksın, zaman zaman Ece aklından çıkıverecek. Ama o hep orada olacak yüreğinin derininde, bazen öyle bir özlemle geri gelecek, ama eskisi kadar uzun sürmeyecek, yakmayacak canını...
YanıtlaSilkaleminizden dokulen kelimeler tabancadan cikan kursun gibi kalbimi desip geciyor icim kaniyor adeta..sonra sizinle birlikte ogreniyorum tevekkulu,okuduktan sonra agzimi yastığa kapatip gozum sisene kadar agladigimda kendine gel diyorum terbiyesizlik etme..yine sizin kaleminiz sayesinde yani yine sizden ogreniyorum sizin aciniz karsisinda dik durmayi.hayata herseye ragmen nezaketle ve narince yaklasiyor olmaniz tokat gibi iniyor aklima..susmayi ogreniyorum sizden.susup sakince yasamak gerektiğini.Soma felaketine karsi duyarsiz kalmamaniz,takipcilerinizden birinin yasadigi soruna yanit vermeniz aciyi paylasmaniz size olan hayranligimi aklimin mantigimin cok ustune cikardi..size dua eden yuzlerce anneden biriyim,sizi hergun mutlaka en az bir kere dusunen tanimadiginiz yuzlerce insandan biri..tek duam yuzlerce insanin dualarinin birgun bir sekilde size ferahlik getirmesi..bizi habersiz birakmayin ne olur..cok yazin cok anlatin,izin verin en azindan okuyarak ortak olalim..saygilar sevgiler...
YanıtlaSilah Elifim ah acın acımız oldu kalbimiz sıkışıyor keşke elimizden bir şey gelse de o yandığın ateşlerin içerisinden çekip alabilsek seni ama çaresiziz. Yaşa, güzel yaşa ve sabret canım kardeşim sana bir annenin başına gelecek en büyük acıyı veren Yaradan mükafatını da verecektir. Ece seni orada bekliyor olacak Elif...Bol bol dua et lütfen
YanıtlaSilKeske....
YanıtlaSil19 yaşındayım Ece gittikten sonra tanıdım seni düşünüyorum çok zor hiç görmedim onu çocuğum da yok ama çok zor,Cem hatırlar mı diye merak ediyorsun sanırım , bir arkadaşımın ikizi onlar 2.5 yaşındayken gitmiş aniden bir de 1 yaş büyük de ablası var, ve onu çok iyi hatırlıyorlar Cem de hatırlar biraz büyüdükten sonra bi aile fotoğrafını da asarsanız hiç unutmaz yüzünü de (hiç güzel fotoğrafımız yok yazmıştın bi yerde ama sanırım ecenin doğum gününde çekilen bir fotoğraftı o çok güzel instagramda görmüştüm mutluluğunuz bakışınızdan belliydi ) Cennetin en güzel yerinden izliyor seni eminim Allah oğlunuzla sağlıklı mutlu günler geçirirmeyi nasip etsin, çok güçlüsün dememe gerek yok sanırım, sevgiler
YanıtlaSilElif Abla demek geliyor içimden...Elif Abla yaşça küçüğümdür sizden ama Anneyimm...hergün blogunuzu ziyaret eder okurum okudukça yanar içim boğazım düğümlenir gözyaşlarımı tutamam...bu öyle bir acı ki gecmeyecek unutulamayacak..hiçkimse hiçbir zaman hiçbir ilaç merhem olamayacak bu yaraya...O öyle KUDRETLİ BİR RABB Kİ DERMAN OLACAK YARANIZA SABIRINI VERECEK...Ben Antalyalıyım Antalya da yaşıyorum ama İzmir de olsam koşup geleceğim belki haftada bir ziyaret edeceğim..Elif abla deyip koşup geleceğim sarılacağım belki ağlayacağım...keşke gelebilsem ne çok isterdim...ama gelemesem de sarılamasam da duam var göklere ulaşan..Her gece her gün Duamdasınız...ALLAHIM İNŞALLAH BU GECE YADA HER GECE 'ECE ELİF ABLANIN RÜYASINA GİRSİN KOŞSUN GÜLSÜN SARILSIN ÖPSÜN ANNECİĞİNİİİ...' Diye dua ediyorum avuçlarıma sığamayacak kadar...her daim DUAMDASINIZ...
YanıtlaSilSımsıkı sarılıyorum sana Elif.
YanıtlaSilGüzel yürekli anne; dualarımdasın hep, sana hep sabır diliyorum dayanma gücü kolaylık.. Rabbim Cemik'i size, sizi ona bağışlasın..
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilDerler ki mutluluklar paylasinca artar , uzuntuler paylasinca azalir .Bunca anne uzuntunuzu, acinizi paylasiyoruz gene de azalmiyor degil mi? Acı hiç azalmayacak belki ama şekil degistirecek. Tıpkı enerji gibi başka bişeye dönüşecek. Bi sızı belki ya da bi ic çekiş. Ak saçlı, nur yuzlu bir ihtiyar oldugunda torunlarindan birinde onu gordugunde yanagindan suzulen bir damla yaş belki de. Hicbirsey yok olmaz çünkü sadece şekil degistirir. Tıpkı enerji gibi. Acını paylasiyorum kardeşim.
YanıtlaSilNe söyleyim, ne yazayım bilmiyorum. Aklımdan çok şeyler geçiyor, içimde fırtınalar kopuyor ama söylenecek söz bulamıyorum. Her kelime hafif kalıyor, hislerimi anlatmaya.. Elden birşey gelmiyor Elifim, ölümün ötesi yok, dönüşü yok, çaresi yok...Allah sabır versin, dayanma gücü versin...
YanıtlaSilEn kötü şeyler, en beklemediğin zamanda olur demişti adını hatırlayamadığım birisi.. Çok mutluyken, herşey yolundayken biranda hayatın altüst olur. Neşe dolu evler, hayatlar birden tersine döner. Ne senın güzel evine, nede başkasının evine yakışır cenaze evi olmak.. Ama hayatta insanın başına herşey gelebiliyor malesef, bende bunu babamın ani ölümünde anladım...
Ilk günkü acı kalmıyor tabi ama büyüyen özleme çare yok. Tek tesellimiz birgün kavuşacak olmamız... Isyan etmek faydasız, sorgulamak imkansız. Sadece inanmak ve sabretmek. Hele ki çocuğunda varsa dimdik ayakta durmaktan başka çaremiz kalmıyor canım.
Senin bu günleri atlatacağına inanıyorum ve herzaman senin içinde dua ediyorum.. Ailenin sana ihtiyacı var güzel kardeşim, Allah'a emanet ol...��
Sana dua ederken dun gece "Elifime.." dedigimi farkettim. Elifim olmussun.
YanıtlaSilEşini kaybeden bir amca vardi kanserden. Yasi 70lerde bi profesor. Hatta olmek istedi uyku ilaci icip. Tipki senin gibi "yarin gelmeyecek, 3gun sonra da gelmeyecek. 3 ay 3 sene... Insan tekrar goremeyecegi insani niye beklesin. Ben bekliyorum bu yuzden. Cunku tekrar gorucem. Ben bu hayatta onu gormek icin bekliyorum demisti. Beklemek icin yaşiyorum. Cok etkilenmistim. Belki 1 gun sonra gorursun. Belki 1 saat sonra. Belki 1 dk. Insan ölecegi saati bilmiyor ki. Ölmeyi degil görmeyi bekle. Seni seviyorum. Seni incitenlerden nefret ediyorum.
Yüreğinden öpüyorum seni Elif.....SABIR....
YanıtlaSilElifff nerdesin, kaybolma, susma, acını kendi başına taşıma
YanıtlaSil:(
YanıtlaSilhep okuyorum, ama yazamıyorum!
Ne yazabilirim!!
fotoğrafı görünce gözlerim doldu!!
Ece'nin gidişi doğumu gibi oldu :(
ikinci hamileliğinin cinsiyetini öğrendiğinde bana "kardeşsiz bırakma" yazmıştın!!
keşke yüreğin büyük bir bahçe olsaydı, ya da bir gül ağacı kökü...
su serpsek rahatlardın!!
şimdi burdan ne yazayım :((
Size güçlü olun diyemeyeceğim, zaten deniyorsunuz bunu biliyorum. Okurken göz yaşlarımı tutamadım. Benim de dört yaşında bir kızım var ve evlat sahibi olmak ne demek bildiğimden belki de kayıp etmeyi de hayal edebiliyorum.
YanıtlaSilÖzlemek ne demek demişsiniz ya, işte o on yıla ya da yirmi yılda bir görmeye bile razı gelmek demek.
Özlem dinmiyor ve belki de hep olmalı özlemek, bizi kaybettiğimize yakın tutan da bu his değil mi zaten.
Sanırım zor da olsa doğamız gereği alışıyoruz sadece alışıyoruz bu acıya. Siz de alışacaksınız, sevdiklerinize sarılıp alışacaksınız. Diğer yavrunuza eşinize kedinize sarılıp alışacaksınız. Alışmalısınız da ama zorlamayın kendinizi hayat bunu öğretiyor insana.
Melek olan yavrunuza, size ve ailenize sevgilerimi sunuyorum. Başınız sağolsun.
Okuyorum ağlıyorum ama çok şeyler söylemek isterken sana nedense kelimeleri ya doğru seçemezsem diyerek yazmaktan çekiniyorum! Hani kelimeler kifayetsiz derler ya aynen öyle sadece bol bol sabırlar diliyorum güzel ve güçlü anne ..
YanıtlaSilElifim...Allah yardimcin olsun
YanıtlaSilAci gibi ozlemde baska bir kimlige burunuyor , her saniye amip gibi bolunup paramparca olsanda solucan gibi bi kerecik sariliim diye kivransanda bi gun bi bakiyosun gayet siradan bir yaka ignesi gibi bu yoklugu tasiyarak karisiyorsun hayata . Su an bunu dunyanin her dilinde hipnozla bile beyninize kazirim desem bi isine bak dersiniz biliyorm bnm acim bana yeter beni kimse anlayamazin gucu o kadar buyuk ki o gunlerime geri donmeyi asla yemiyor en cesaretli hallerim bile . Ama gecicek sen kendini yirtsanda kendind3n igrensende rabbim surte surte sinavinla yasamanida sagliyor derdini verdigi gibi dermanida inan veriyor acinin bagimlisi oluyorsun cunku aci onun acisi karanlik en guvenilir siginak yakinsin ya ona alayi gelse cikartamaz beni burdan diyosun biliyorum ve daha neler neler yasiyosun o sinuslerinle girtlaginin arasinda kafa yastikta gozler uzaklarda ama ne diyorm sana istedigin kadar sahiplen bu aciyi kitleyip kasalara saklasan bu haliyle kalmiyor . Bigun kendinden utanacak kadar nasil bu kadar hafifledi digecek kadar uzaklasiyor ama karistirma baska seylerle bi sekilde hep ensenden histerik yapiyor . O senin parcan nefes alsada almasada parcan bu yuzden kendi rehberin ol sana en iyi gelecek receteyi sadece sen yazabilirsin ltfn buna en azindan cabala cok opyrm eceyide cok sevyrm tanimadim ama olsun o da bnm kaybettgm cocuklugumun bi karesi gibi o yuzden tum kalbim ve dualrimla hissedyrm seni elif svg. Hude *
YanıtlaSilGecicek , suan cok sacma hatta imkansiz gelsede gecicek . Aci dinecek ozlemde zamanla baska bir kimlige burunecek adini benimde bilmedigim son nefesine kadar seninde kimseye ifade edemiyecegn bir kimlige burunecek . Biliyorum suan cok siradan tum asiliginle kabullenemedigin hicbir formulle bagdastiramadigin cozumler imkansizliklar bunlar ama guven bana. Tatsiz olacak belki ama sadece baskalari gibi sure olarak gercekcilikten uzak cok kisa zamanlar veremem sana ama bi gun bi sabah yada bian sen bile inanamiycaksin ne zaman bu kadar uzaga dustu o hislerim geri verin diye cirpinicaksin hatta ama derdi veren rabbim yine sana sormadan acinida gelip usulca alacak yanindan . Aci onun acisi o yuzden amip gibi paramparca olsanda karanlik onun siyahi ya azraille pazarliga imkan olsada korkmazsin biliyorm herkeze kafa titar bambaska ayarlarda dolanirsin suan o da cok normal inan irkilme sakin hepsi sahane anlar bunlarin bile tadini cilar simsiki yasa acin bile gercek suan cunku senin parcandi o aksini yasaman imkansizdi hepsini o kadar net hissedeblyrm ki suan ama hatirlamak istemiycegim mesafeden yazyrm sana bunlari ayni diklikle bikez daha istesemde sil bastan yasayamam cunku sadece inanmani istedgm icin yazip cekilicem elif bigun dayanabilecegn noktada es yapacak ve bambaska bir sekilde devam edecek seninle inan bana o ana kadarda kendine en iyi gelecek receteyi yaz ve uygula bunu senden baska kimse yapamaz cunku ... inan ,hisset ,yasa ve bekle hepsini tattim bu yizden kalbim be dualarim hic tanimasamda seninle sabir ve hamd i gclr svg. Hude
YanıtlaSilGecicek . Sen ne dersen de ne yaparsan yap bir gun istemesende bambaska olacak suan ki seklin semalin . Inan bana . Kendine hayret edecek ozellikle oturup dusuneceksin hatta neler oluyor diye . Hatta belkide ozliyceksin su acidan kivrim kivrim hallerini . Bi gun bi sabah bi an anlamsiz yere birde bakiyosun ki aci cok hafif yok denecek kadar az hatta ozlem diye yokluyosun etrafi goremiyosun cunku baska kimlikte yani basinda ama bambaska bi halde tuyden hafif yasanilabilinir tatda sefaf kimse tarafindan algilanamycak bi kimlige burunuvermis . Yasadigim icin sna karsi asla gercek disi vaadler veremem sureyi komik derecede kisa tutup su zaman diye randevuda veremem ama tek solyleyebilecegim su anin bile tadini cikar aci onun acisi karanlik onun siyahi korkma o yuzden kafa goz dal yokluguna bastirirsan surunurken dik durma rollerine girersen daha cok dagilysn cnku melankolide olma bitecek sadece bunu bil o senin parcan son nefesine kadar bu degismeyecek ama rabbim derdi gibi yana sana sormadan usulca dermanida koyuverecek icinde bi yere buna inan . Ben o anlara geri donmek istemeyecek kadar cok yenik ve yarali ciktim o surecten ama acida bogulup nefes almadan ona sarilmak istesemde gunluk rutinden kopmama musaade etmedi rabbim doganin kanunu bu . Inan.kabullen.yasa ve sabret bitecek hep olacak ama bu sekilde degil sevgili elif . Ve sonra cok daha kolay iste hersey tek recete sende kimsede degil . Kendini en iyi receteyi yaz ve zamana yayarak uygula gor bak neler oluyor dualarim ve kalbim sennle svgiler hude *
YanıtlaSilBir kadin en cok ne zaman güçlü olur bilir misiniz? Ben biliyorum. Anne oldugunda.. daha onu ilk hissettigi anda kendi icin yasamaktan vazgecer cunku. Boylesi bi aci gecmicek belki ama alisicaksiniz. Boylesine direneceksiniz cunku siz cok guclu bi kadinsiniz. Bundan sonra cem icin esiniz icin ece icin herseyden once kendiniz icin direneceksiniz bu acimasiz hayata. Ve yine biliyorum ki basaracaksiniz. Meleginiz sizi uzaklarda seyrediyor hep. Inaninki sizin mutlu olmanizi artik kendinizi uzmemenizi istiyor. Cunku siz harika bi anne oldunuz.. sizi aglarken gormesin ece gülüşünüze oyle alismiski herkesten once ece cok mutlu olmanizi isterdi inanin.. Rabbim böylesi bir dert verdiyse eger dermanini da verecektir elbet.. Allah yardimciniz olsun nur icinde yatsin guzeller guzeli. .
YanıtlaSilŞimdi şu anda yine dua ettim sana eğer dayanabileceksen gördükten sonra rüyana gelsin ece diye
YanıtlaSilbu acının tarifi imkansız..ne denilir ya okurken öldüm ben rabbim geride kalanlara sabır versin.. Sizi ahirette güzel bir melek bekliyor olacak Rabbime sığının ve sabır dileyin..Çalışıyorum işteyim kızım 15 aylık eve koşasım geldi ama gidemiyorum..:(:(
YanıtlaSilRabbim in güzel isimlerinden ya Sabr ismiyle dua ediyorum sizin için..
YanıtlaSilve sımsıkı sarılıyorum size..
Ne denir ne diyebilirimki senin acın azalsın ama yok oyle bir kelime yada söz :( ananemi kaybettim 3 ay oldu ama ece nin ölümünden senin acından sonra kendi acımdan utandım :( rabbim sabır versin en buyugunden.. acın çok büyük ne dense faydasız. Diliyorum ki rüyalarına gelsin ece ve siz sarılın bulusun koklaşın.. rabbim ruyalarina yollasin eceyi inşallah
YanıtlaSilAylardır gozyaslarimla okuyorum seni.. Yüreğini paylaşıyorum... çok söz diyemiyorum bu güçlü kadına... Diyebilecegim tek şey allahım başka acı yasatmasın sana. Cemik'ini bağışlasin. Eceyin zaten hep yanınızda, dileklerimizde dualarimizda. ..
YanıtlaSilyazdıklarınızı ağlayarak okuyorum... çok zor, çok acı. sizin hislerinizi tahmin etmek imkansız ama gerçekten kalbimin içinden en derinden ve belkide ilk kez biri için bu kadar içimden gelerek dua ettim. belki bu mubarek günlerde allah sesimizi duyar, size dayanma gücü verir diye.. farkettim ki ilk kez sesli dua ediyorum... elif, sizi hiç tanımıyorum. yıllardır blogunuzu ve ig hesabınızı takipteyim... her paylaşımınızda size dua ediyorum... siz paylaşmaya devam edin. içinize kapanmayın. ben ve eminim birçok kişi dua etmeye devam edecektir...
YanıtlaSilben 14 yaşında yatılı okula gittim. hemde ailemin nasılsa dayanamaz döner diyerek izin verdiği 1400km öteye.bursa'dan muş'a. ilk gittiğimde 5 ay eve gelemedim. o yıl hiç uzun tatil olmadı ve kar çok fazlaydı. ve böyle 3 yılı orda geçirdim. üniversiteyi de ailemden ayrı yaşadım. yani o kadar çok özlem yaşadımki. ama özlememişim meğer ben hiç kimseyi. şimdi anlıyorum. kızımı kaybedince anladım. ben meğer hayatımda hiç kimseyi özlememişim. özlemek buysa onlar neydi, onlar zlemek idiyse bu ne? yazılarınızı okuyorum tek tek. hepsindeki her bir cümleniz hatta her bir kelimeniz benim hislerimle yaşadıklarımla düşüncelerimle aynı. ama istisnasız hepsi. ben de keşke karnımda kalsaydı yavrum hep diyorum. geçen yıl bu günlerde artık gün sayıyordum doğuma. ne kadar güzel günlermiş. ayağını kaburgama bası canımı yaktığı günler. keşke hep bassaymış. (bu arada çorbaya tuz atmaya kalkmak zorunda kaldım ve farkında olmadan iki çorba kaşığı tuzu boca ettim küçücük tencereye) yavrum hep karnımda kalsaydı da hiç olmasaydı bunlar. ben onu karnımdan da severdim. diyorumki dünyanin ulaşılması en zor yerinde olsaydı yine bir çare bulunur gidilir görülürdü. dünyanın bir yerinde bir bebekle karışmış olsaydı tüm dünya çocuklarına test yaptırır yine bulurdum onu. yani dünyada olsaydı en uç en olağandışı durumda bile bir çarem var derdim belki ama buna yok. kendimizi parçalasak da çaresi yok bu gidişin. çaresizlik hissi çok feci...
YanıtlaSilbenim de yeni başladığım, ama çok kabiliyetli olmadığımdan duygularımı ifadede, yavaş yürüyen ir bloğum var. orada sizden bahsedebilir miyim? bugün sizi okurken o kadar tezcanlıydım ki ortak şeyler yaşadığım birini bulmanın üzüntüsü bi yana benim duygularımı da ifade ettiğini hissettiğim yazılar olunca kendimi öyle br şiddetle kaptırmışımki. canhıraş bir halde yazmışım çatır çatır o an içimde ne varsa, şiimdi sakineşen kafayla okuyunca anladım bunu. inşallah sizi kırmamışımdır. inşallah üzmemişimdir. inşallah haddimi aşmamış burnumu sokmamışımdır. size instagramda da istek gönderdim. beni anlayacak, gerçekten anlayacak tek kişisiniz şu an çevremde inanın...
YanıtlaSilBahsedebilirsin tabii.. İzleme talebini reddetmiş olabilirim.. öyleyse bir daha yolla, kabul ederim hemen...
SilŞu ara pek bilgisayar başına oturmuyorum, o yüzden cevap yazamadim sana kusura bakma olur mu?
Rica ederim. Tesekkur ediyorum.kusur olur mu hic? Duacinizim...
Sil